Καλά Χριστούγεννα!!! Merry Christmas!

Σας εύχομαι να περάσετε καλά και Καλά Χριστούγεννα.

ΥΓ1: Για κάποιο λόγο δε μου εμφάνισε σωστά το ποστ με τα κινούμενα σχέδια volume 2 οπότε σας δίνω λινκ.

ΥΓ2: Stulf το έχω λάβει το "πακετάκι" (λολ συνθηματικό)

The Imaginarium of Doctor Parnassus, In The Memory Of Heath Ledger

Ήθελα ΤΟΣΟ να δω αυτή την ταινία, όχι μόνο επειδή είναι κι η τελευταία γνωστή του Χιθ Λέτζερ, αλλά κι επειδή παίζει (έστω και για πολύ λίγο) ο Τζόνυ Ντεπ! Κι επιτέλους σήμερα τα κατάφερα.

Το είχαμε καταλάβει όλοι ότι ο Χιθ Λέτζερ είχε πολλά ακόμη να δώσει καθώς μπορεί οι περισσότεροι να τον έμαθαν ως τον ξανθό ανέμελο γκέυ καβαλάρη του Μπροκμπακ, αλλά σε κάθε μετέπειτα ρόλο έδινε το δικό του χρώμα, αφήνοντας πίσω όλους τους προηγούμενους. Σε αυτό το σημείο πιστεύω ότι ΝΑΙ ήταν καλύτερος τζόκερ από τον Νίκολσον, επειδή ο Τζακ έπαιζε σε όλες του τις ταινίες τον παρανοϊκό κι έτσι κουβαλούσε τρέλα από άλλους ρόλους, ενώ ο Χιθ δημιούργησε από το μηδέν το ρόλο του πυροβολημένου κομπλεξικού σατανικού τζόκερ. Αλλά ας περάσουμε στην παρούσα ταινία.

Ένα όμορφο μπέρδεμα που παντρεύει τη φαντασία με τη λογική, το βαρετό καθημερινό με το παράλογο, το διεφθαρμένο παρόν με το λαμπερό αγνό εσωτερικό μας, απίστευτα τυπωμένο σε ένα φιλμ που είναι ταυτόχρονα πολυτελές και φτηνιάρικο, με μικρές πινελιές από εξαιρετικές ερμηνείες (πέραν του Λέτζερ) των Τζόνυ Ντεπ, Τζουντ Λω, Κόλιν Φάρελ και τον απίστευτο θεϊκό Κρίστοφερ Πλάμερ στο ρόλο του Δόκτορα Παρνασσούς.



Θα μπορούσα με λίγα λόγια να πω ότι ο φανταστικός κόσμος του Δόκτωρ Παρνασσούς είναι μια σκηνή τσίρκου που οδηγεί στην δικιά μας χώρα των θαυμάτων. Απλά μαγευτική, για όσους κατέχουν ανοιχτό μυαλό θα την βρουν υπέροχη.

(Ξέρετε ότι συνήθως σας αναφέρω απλά ονομαστικά τις ταινίες που βλέπω αλλά άξιζε ένα αφιέρωμα σε αυτή την τελευταία ταινία του Χιθ Λέτζερ)

You were a true artist Mr. Ledger....may your soul rest in peace!

Why do bad things happen to good people???

Αυτή η ανάρτηση είναι απλά και μόνο μια απορία:

Γιατί συμβαίνουν άσχημα πράγματα σε καλούς ανθρώπους;

I pray you'll get well soon!!! :((((

Never alone...

Κι ενώ έλιωνα μέσα στα μυξομάντηλα και τις λισοπέιν (πειν γιατί τις έχω συνδέσει με τον πόνο) και λέω γαμώτο τώρα οι φίλοι μου θα περνάνε καλά κι εγώ εδώ σπαριλιάζω στο νετ.

Και ξάφνου μπαίνουν μονομιάς ονλάιν και γαμηθήκαμε στο γέλιο σε μια πολλαπλή τηλεδιάσκεψη!

Αααααααχ! Να 'στε καλά! Σας αγαπώ!

Sick, sick, sick!

Είχα δεν είχα αρρώστησα! Η βλακεία με το να αρρωσταίνεις είναι ότι νιώθεις απαίσια, φτερνίζεσαι, τρέχουν μύξες (so NOT sexy!) και γενικά νιώθεις ένα κεφάλι καζάνι και απίστευτη κούραση σαν να σε έδειραν.

Αλλά επειδή πρέπει να επικεντρωνόμαστε στη θετική πλευρά των πραγμάτων, το καλό είναι ότι τρως σούπες. Ένα tip from me to you, που βοηθάει πάρα πολύ αν έχει βουλώσει η μύτη σας είναι να φτιάξετε σούπα με κάρυ, καυτερό για πιο δυνατά αποτελέσματα.

Μια πολύ ωραία ιδέα είναι κοτόσουπα με καυτερό κάρυ που είναι εκπληκτική σε γεύση και μου αρέσει πολύ γιατί ακόμη κι οι ατμοί που ελευθερώνονται μου "ξυπνάνε" τη βουλωμένη μύτη. Άλλη μια ιδέα είναι σούπα καρότο - κάρυ. Τις προάλλες έπεσα πάνω σε μια συνταγή στο ίντερνετ μπανάνα - κάρυ και μου κάθησε στον εγκέφαλο και θα τη φτιάξω μια μέρα.

Το καλό με τις σούπες είναι ότι μπορείς να φτιάξεις μικρά θαύματα με μηδέν προσπάθεια. Μπορείτε να κάνετε ό,τι γουστάρετε. Εμένα για να μου φτιάξω τη διάθεση που είμαι αρρωστούλα μου αρέσει να βάζω είτε αστράκια, αντί για ρύζι, ή κάτι μικρά μακαρονάκια που βγαίνουν σε διάφορα σχήματα (για παιδιά αλλά παιδί είμαι κι εγώ στην καρδιά), ξεχωρίζω τα μακαρονάκια Μπομπ Σφουγγαράκης και τα μικρά πολύχρωμα κοχυλάκια.

Αυτά, time to check on my soup! :P See ya και περαστικά σε όλους τους αρρωστούληδες!!!

Happy Thanksgiving!!!

Μιας και είναι η ημέρα των ευχαριστιών θέλω σήμερα να ευχαριστήσω τον εφευρέτη των ακουστικών και τον εφευρέτη των φορητών συσκευών μουσικής. Χάρη σε αυτά τα 2 τεράστια μυαλά, δεν αναγκάζομαι κάθε μέρα στις 8 το πρωί και για μια ώρα να ακούω μια χαζή κοπελιά που παίρνει το ίδιο λεωφορείο με μένα, να μιλάει για ότι παπαγιά της έρθει στο νου και να χαζογελάει. (She won't give it up, she talks and laughs non-stop)

Επίσης, δόξα να 'χει ο άη(i)-pod!!!

Wise words from Nick the Greek...

This is gonna be a short post.

Πριν λίγο καιρό είχα δει μια συνέντευξη του Νίκου Μαστοράκη. Μέσα σε διάφορα πράγματα που είπε σχετικά με την καριέρα του και τη ζωή του, τον ρώτησαν τι έχει να πει για αυτούς που τον κατακρίνουν και τον βρίζουν. Είπε κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ και το πιστεύω κιόλας γενικά. Δεν ήταν κάποια τεράστια σοφία, ήταν μια ωραία ψωνίστικη ατάκα που εμένα μου αρέσει. Δεν ξέρω αν την άκουσε από κάπου και απλά την επανέλαβε.

"Αυτοί που με αντιπαθούν είναι οι πιο φανατικοί μου θαυμαστές, απλώς δεν το παραδέχονται".

Well said! :P

Υ.Γ. Νταμν! Με λυπεί που δε μπορώ να το παίζω έξυπνη πλέον με σχολιάκια μου στο B(l)og Stulf :(((( :P

Reese Witherspoon

Είχα πει παλαιότερα ότι θα κάνω αφιερώματα σε διάφορες προσωπικότητες (το Volume 2 των cartoon ετοιμάζεται, δεν το έχω αμελήσει). Σήμερα κάνω ένα μίνι αφιέρωμα στη Reese Witherspoon με αφορμή την ταινία "Four Christmases" που είδα.

Γεννήθηκε στις 22 Μαίου το 1976 (αυτό την κάνει 33 ετών) στη Λουιζιάνα.

Ολόκληρο το όνομά της είναι Laura Jeanne Reese Witherspoon.

Έχει ύψος 1.56

Ξεκίνησε στην ηλικία των ΕΦΤΑ(!) ως μοντέλο και σε διάφορες διαφημίσεις.

Ο πρώτος της μεγάλος ρόλος ήταν το 1991 στο "Man in the Moon" και συνέχισε να παίρνει όλο και μεγαλύτερους.

Ο ρόλος που την έκανε παγκοσμίως γνωστή ήταν αυτός της Elle Woods στο "LEGALLY BLONDE" (χιχιχιχι) όπου την καθιέρωσε ως ηθοποιό του Χόλιγουντ.



Έχει κερδίσει ένα όσκαρ το 2006, αυτό της καλύτερης ηθοποιού, στο "Walk the line" όπου υποδίεται την June Carter Cash.

Έχει συμμετάσχει και στα φιλαράκια (έκανε την αδερφή της Rachel, Jill)

Άλλες γνωστές της ταινίες είναι: "S.F.W." "Pleasantville" "Fear" "Rendition" "Monsters Vs. Aliens"

Λίγο πριν πάω για ύπνο...

Επειδή έχω καιρό να κάνω ανάρτηση.. και λίγο πριν κοιμηθώ σας ποστάρω αυτό το videaki που είναι παρωδία του Sex and the City.




(Ήθελα να το κάνω διαγωνισμό να μαντέψετε ποια κάνει τη Σαμάνθα αλλά το γράφει το τίτλος γαμώτη μου :P)

Cartoons που αγαπήσαμε όταν ήμασταν παιδιά...Vol.2

Έχει περάσει καιρός από τότε που είπα ότι θα το έγραφα αλλά συγχωρέστε με δεν προλάβαινα. Μετά το Volume 1 που είδα ότι σας άρεσε τόσο, σας παρουσιάζω το
Volume 2....

6) DragonBall
Δημοφιλέστατο manga με πρωταγωνιστή το μικρό Son Goku, ένα μικρό παιδί που ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο για να μαζέψει τις Dragonball (όποιος καταφέρει να μαζέψει όλες τις Dragonball έχει τη δυνατότητα να καλέσει ένα Δράκο όπου θα του εκπληρώσει μια ευχή και στη συνέχεια οι σφαίρες θα ξανασκορπίσουν στη γη)




7) He Man
Ήταν του στυλ Κόναν ο βάρβαρος (αυτό μου έδωσε ιδέα για σειρές που αγαπήσαμε, κόναν ο Βάρβαρος, Ηρακλής, Ζήνα θα κάνω και τέτοιο)... Άλλοι τον λένε gay λόγω της ξανθής καρέ χαίτης του. Ορκισμένος να προστατεύει τα μυστικά του κάστρου της Γκρέισκαλ από τον κακό, τρισάθλιο και σάποιο Σκέλετορ. Με όπλο το Υπερ-Σπαθί του, που τον μεταμόρφωνε σε ατρόμητο ουγκ (και του μαύριζε ΚΑΙ το δέρμα παράλληλα) "I HAVE THE POWER!"



8) She Ra
Μα φυσικά δε θα την άφηνα ξέμπαρκη τη δίδυμη αδερφή του He Man και πριγκήπισσα της δύναμης με το σπαθί να τη μεταμορφώνει σε πολεμίστρια, μακραίνοντας τα μαλλιά και μεγαλώνοντας τα βυζιά της.



9) Inspector Gadget (ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΣΑΪΝΗΣ)
Εεεεεεεε μην τρελαθούμε τώρα που θέλετε και περιγραφή για τον ένα και μοναδικό Αστυνόμο Σαΐνη, γιατί θα χάσω πάσα ιδέα!!! ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ!!!



10) The Real Ghostbusters!!!!!
Η απίθανη παρέα τεσσάρων φαντασματοκυνηγών να μπλέκουν σε ξεκαρδιστικές καταστάσεις κυνηγώντας διάφορα πλάσματα. Κι εδώ θέλω να πιστέψω ότι δε χρειάζονται πολλά λόγια, μονάχα να αναφέρω ότι η σειρά των κινουμένων σχεδίων ήταν παραγωγή των: Columbia Pictures Television, DiC Entertainment και της Coca-Cola!!!



I shall continue in another post....

Cartoons που αγαπήσαμε όταν ήμασταν παιδιά...Vol.1

Είμαι φαν των καρτούν ακόμη και τώρα... λατρεύω τις ταινίες της Pixar αλλά και άλλες που βγαίνουν κατα καιρούς... Θα ξεκινήσω με το πρώτο μέρος και στην πορεία θα αναρτήσω κι άλλα volume (με τη δική σας βοήθεια γιατί δεν τα θυμάμαι όλα).

1) Ξεκινάμε με τους Flintstones με ήρωες 2 τριμελείς οικογένειες που ζουν στην εποχή των δεινοσαύρων. Οι οικογένεια Flintstones αποτελούταν από τον πατέρα Fred, τη μητέρα Wilma και την τρισχαριτωμένη κορούλα τους Bubbles (ελληνιστί Σταλίτσα), ενώ οι φίλοι τους, η οικογένεια Rubble αποτελούταν από τον κολλητό του Fred, Barney, την κολλητή της Wilma, Betty και το φίλο της Bubbles (κι αργότερα γκόμενο) Bamm-Bamm (που ήταν και πολύ ουγκ γκόμενος όταν μεγάλωσε). YABBA-DABBA-DOO!!!




2) Το εντελώς αντίθετο των Flint ήταν οι οικογένεια Jetson. Πρόκειται για μια 4μελή οικογένεια η οποία ζει στο απώτατο μέλλον σε μια φουτουριστική ουτωπία όπου όλα κυλάνε με μια τάξη εκτός το σπίτι της οικογένειας Jetson όπου είναι όλοι τους τρελοί (μου θυμίζει λίγο τη δική μου οικογένεια). Τα μέλη της οικογένειας είναι ο πατέρας, George, η μητέρα Jane, η μεγάλη κόρη Judy και ο μικρός γιος Elroy, επίσης έχουμε την οικιακή βοηθό ρομπότ Rosie.




3) Και θα περάσουμε σε ένα ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟ cartoon! Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κορίτσι που να μην του άρεσε, όλες μαζεύαμε τις φίλες μας και διανέμαμε τους ρόλους και φτιάχναμε την παρέα της....SAILORMOON ΦΥΣΙΚΑ. Cartoon που ξεκίνησε με βασικούς χαρακτήρες και στην πορεία προστέθηκαν πάρα πολλοί γι αυτό θα προσπαθήσω να αναφέρω όσους περισσότερους μπορώ και θυμάμαι. Η σειρά ξεκίνησε με 5 βασικές Sailors με αρχηγό φυσικά την Usagi Tsukino (Sailor Moon) με τη ΔΥΝΑΜΗΗΗΗ του ΦΕΓΓΑΡΙΟΥΥΥΥ και τις υπόλοιπες Ami Mizuno (Sailor Mercury) η γνωστή Sailor Ερμής που μπορούσε να χειραγωγεί το νερό σε όλες τις φάσεις του αν και θυμάμαι ότι έκανε επίθεση με μπουρμπουλήθρες, Rei Hino (Sailor Mars), Sailor Άρης που μπορούσε να χειραγωγήσει τη φωτιά, Makoto Kino (Sailor Jupiter) η Sailor του Δία που πετούσε κεραυνούς (ποιος να το πίστευε) αλλά είχε και επίδραση πάνω στα φυτά, Minako Aino (Sailor Venus) η Αφροδίτη, στρατιώτης της αγάπης που έκανε επίθεση με μια αλυσίδα φτιαγμένη με καρδούλες (χιχιχι) και ο guest μασκοφόρος εκδικητής Mamoru Chiba (Tuxedo Mask) που ήταν ένας πολύ γαμάτος μυστηριώδης γκόμενος που άφηνε πάντα ένα τριαντάφυλλο πίσω του (σαν το V ένα πράγμα). Στην πορεία, στη βασική πρωταγωνιστική 5άδα προστέθηκε η Junior Ροζομαλλούσα Chibiusa (Sailor Chibi Moon) που είχε παρόμοιες δυνάμεις με τη Sailor Moon καθώς και (ως guests) οι Sailor Setsuna Meioh (Sailor Pluto) η φύλακας του χρόνου και προστάτιδα τις χωροχρονικής πύλης, Michiru Kaioh (Sailor Neptune) από το όνομα μπορείτε να αντιληφθείτε ότι είχε τη δύναμη του ωκεανού, Haruka Tenoh (Sailor Uranus) η στρατιώτης του Ουρανού (μα γιατί άραγε;) και Hotaru Tomoe (Sailor Saturn) κόρη ενός τρελού επιστήμονα που της συνέβη ένα τρομερό ατύχημα και ασπάστηκε τη σκοτεινή πλευρά αλλά στην πορεία το ξεπέρασε, γνωστή και ως η στρατιώτης της σιωπής. Τους κακούς δεν τους πολυθυμάμαι, δεν τους βρήκα και κάποιου όποιος θυμάται ή βρει καμιά σελίδα να τους αναφέρει ας την ποστάρει.

To Theme είναι στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ!!!



4) Ένα ακόμη cartoon για το οποίο ήμουν τρελή και παλαβή ήταν το "Spiderman and his Amazing Friends" όπου για όσους δεν το ξέρουν οι Firestar και Iceman είναι μεταλλαγμένοι δηλαδή X-Men μάλιστα ο Iceman είναι ο χαρακτήρας που έχουμε δει και στις ταινίες των X-Men αλλά δεν αναφέρεται πουθενά στην ταινία. Γνωστή ιστορία ο Peter Parker με τη διπλή του ταυτότητα ως Spiderman, η κουκλάρα, γκομενάρα, σωματάρα και το σεξουλιάρικο κόκκινο μπουκλέ μέχρι το γκώλο μαλλί Firestar EDIT: Angelica Jones thanks NashiRa και ο παγωμένος Iceman ήταν οι τρεις πρωταγωνιστικοί ρόλοι.




5) Και τέλος (για σήμερα) τα Transformers ("More than meets the eye") όπου εδώ τα λόγια είναι περιττά νομίζω αλλά έτσι για το τιμής ένεκεν έχουμε τον στρατό τον Autobot με αρχηγό τον Optimus Prime (οεοεοεοε!!!) που βρίσκεται σε συνεχή πόλεμο με τους Decepticons με αρχηγό τον Megatron (ουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ όξω ρεεεε).
AUTOBOTS, ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΕΙΤΕ!




Εντελώς πληροφοριακά αναφέρω ότι οι Flintstones και Jetsons ήταν παραγωγές της Hannah-Barbera, EDIT η SailorMoon είναι παραγωγή TV Asahi, Toei Agency και Toei Animation (thanks MaHaHoU) ενώ ο Spiderman είναι φυσικά της Marvel και τα Transformers είναι συνεργασία της Marvel και της Hasbro η οποία εμπορεύεται και τα παιχνίδια Transformers.


Περισσότερα εν καιρώ φίλοι μου!!! Φιλάκια!

Στων Αγγέλων τα μπουζούκια...

8 Νοεμβρίου σήμερα, γιορτάζει ο Γαβριήλ, ο Μιχαήλ, ο Σταμάτης, ο Ταξιάρχης και οι Άγγελοι. Γι αυτό σήμερα θα μιλήσω για τους Αγγέλους, όχι για τους ανθρώπους που ακούν στο όνομα Άγγελος αλλά για τους ανθρώπους που τους νιώθω πραγματικά ως σωτήριες υπάρξεις στη ζωή μου. Άτομα που με βοήθησαν ή όταν τα χρειαστήκα ήταν εκεί και που αν δεν τους είχα συναντήσει, η ζωή μου σίγουρα θα ήταν προς το χειρότερο.

Και ξεκινώ με τον μικρό μου Άγγελο, τον αδερφό μου. Που είναι ένα παιδί με χρυσή καρδιά, έχει πάρα πολύ καλούς τρόπους (έχουμε και γονείς που έχουν τρόπους άλλωστε) και είναι στη ζωή μου εδώ και 15 χρόνια. Δεν θα μπορούσα να αλλάξω με τίποτα τις μέρες που καθόμαστε ακόμη και βλέπουμε κινούμενα σχέδια μαζί και χαζογελάμε ή όταν έρχεται να μου ζητήσει "συμβουλή" και νιώθω πραγματικά υπεύθυνη αλλά κι ευτυχισμένη που παίζω ένα τόσο σημαντικό ρόλο στη ζωή του. Αλλά κι εκείνος φυσικά που είναι η ευχάριστη νότα μέσα στο σπίτι (ακόμη κι αν τύχει να τσακωθούμε).

Θα συνεχίσω με τη γιαγιά μου, που έχει πεθάνει εδώ κι αρκετά χρόνια αλλά αυτός ο λίγος καιρός που την έζησα με δίδαξε πολλά. Πάντα όταν έρχεται στο μυαλό μου τη σκέφτομαι με αγάπη αλλά και λύπη που την έχασα νωρίς.

Άλλος ένας είναι ο καλύτερός μου φίλος που τον ξέρω εδώ και 8 περίπου χρόνια κι είναι το στήριγμά μου στις δύσκολές μου στιγμές από το λύκειο που τον γνώρισα ως και τώρα.

Φυσικά από τους αγγέλους μου δε θα έλειπε κι ο αγαπημένος μου που ήταν ακριβώς αυτό που έψαχνα στη ζωή μου αλλά δεν πίστευα ότι θα βρώ. Και μόνο που αντέχει την τρέλα μου του αξίζει βραβείο :P. Είναι ο άνθρωπος στον οποίο στρέφομαι σε όλες μου τις στιγμές, καλές και κακές κι εκείνος τις μοιράζεται μαζί μου και είτε χαίρεται είτε με βοηθάει.

Δε θα ξέχναγα να αναφέρω φυσικά την Ξανθούλα μου, που με εμπιστεύεται απόλυτα και με αγαπάει ακριβώς έτσι όπως είμαι, με τη γαιδουροφωνάρα μου που βγαίνει σε πολλά ντεζιμπέλ και με τις γκρίνιες μου. Το βλέπω στα μάτια της. Σημαίνει πολλά άλλωστε να σε αγαπούν οι άνθρωποι για αυτό ακριβώς που είσαι και όχι για την εικόνα που τους ταίζεις και χαίρομαι απίστευτα για τους ανθρώπους που με αποδέχονται και με αγαπούν με τα καλά μου και τα κακά μου.

Από αυτή την παρέα δε θα έλειπε η μητέρα μου, τα λόγια είναι περιττά για να γράψω κάτι για τη μητέρα μου και υπάρχουν φυσικά και πολλά άτομα σημαντικά για μένα αλλά αυτοί οι άνθρωποι κατέχουν τις υψηλότερες θέσεις τις καρδιάς μου.

Είπαμε να βρέξει κι έκατσε και ξε....θηκε!

Της μουρλής σήμερα! Τι θέλω κι ανεβαίνω στη σχολή, αφού αμα μετατρέπομαι σε επιμελή φοιτήτρια διαλύεται το σύμπαν γύρω μου :P.
Μετά από 4 ώρες υπεργαμάτου μαθήματος, κάναμε εγώ και το μέταλλο να φύγουμε. Είχαμε αντιληφθεί ότι έβρεχε αλλά μόλις φτάσαμε στη στάση του 250 άρχισε να ρίχνει πολύ. Όλοι μαζί, φυσικοί και χημικοί, είχαμε φτιάξει μια ασπίδα από ομπρέλες στη στάση κι έτσι δε βραχήκαμε σχεδόν καθόλου. Αλλά επειδή το 250 όποτε θυμάται να περάσει χαίρεται...πήραμε το εσωτερικό... στην στάση της κεντρικής πύλης. Πολύς όχλος, σε κανένα δεν έκοβε να βάλει την ομπρέλα του αντίθετα στη βροχή (θα είχαν βραχυκυκλώσει) κι έτσι η μοναδική ομπρέλα (μου) που έκανε δουλειά δεν ήταν αρκετή να προστατέψει και εμένα και το μέταλλο και μια κοπέλα άσχετη που βρήκαμε να περιμένει στη βροχή και είπα να την βάλω under my umbrella σαν άλλη Rihanna. Και ενώ περιμέναμε αιώνια το 250 (ή την κιβωτό του Νώε) αρχίζει να κατεβάζει τα άντερά του. Μούσκεμα το παντελόνι, μέχρι τον κώλο (οκ πισινούλη για όσους ντρέπονται) και μετά άντε να παγώνουν τα πόδια σου ΚΑΙ ο κώλος σου, δράμα! Εν τέλει οι οδηγοί των 250 έβρισκαν διασκεδαστικό να μπαίνουν στη σχολή ως 250 και στην πορεία να βγαίνουν "Εκτός υπηρεσίας" οπότε ύστερα από περίπου 40 και βάλε λεπτά αναμονής και πλάτσα πλάτσα πλούτσα, εγώ και το μέταλλο χαιρετήσαμε την κοπέλα που γνωρίσαμε και πήραμε τον κατήφορο για τον Ευαγγελισμό. Πολύ αηδία να είσαι με βρεγμένα ρούχα και να στεγνώνουν πάνω σου. Έφτασα στο τέρμα του μετρό όπου συνάντησα τον καλό μου κι έβγαλα μια κόπια από το κλειδί μου σε ένα μαγαζί με τρέντυ σχεδιάκια (όπου είχε βγάλει η κουμπάρα μου και ξετρελάθηκα!) Πλήρωσα σε κέρματα τα 3 ευρώ που κόστιζε το καρδουλέ κλειδί μου (ναι, ναι έχει καρδούλες επάνω!!!) και το κρέμασα με καμάρι δίπλα στο ντεμοντέ ασημί παλιό κλειδί μου (το οποίο και έβγαλα από το μπρελόκ μόλις έφτασα σπίτι). :P
Φάγαμε και μια γαμάτη μακαρονάδα με σάλτσα (κινέζικη συνταγή) και λιώσαμε στις πολυθρόνες στην tv με μια κούπα ζεστό γάλα φράουλα και κακάο αντίστοιχα.
Εν τέλει μπορεί να είναι κουραστικές οι βροχερές μέρες αλλά αυτό το συναίσθημα αφού έχεις αλλάξει τα βρεγμένα ρούχα και πίνεις ζεστό ρόφημα μπροστά στην τβ είναι από τα καλύτερα!




Μέταλλο, άμα ανέβεις αύριο στη σχολή σε έδειρα :P

I have no title for this one...

Γύριζα 10 η ώρα το βράδυ σπίτι με τσακισμένα φτερά, χάλια διάθεση. Έφαγα όλο το σιδηρόδρομο του ΗΣΑΠ στη μάπα και περίμενα υπομονετικά για μία ώρα το γαμωλεωφορείο. Συν τοις άλλοις τα 2 περίπτερα δεν είχαν εισητήρια το κέρατό μου.

Ένας γεράκος, μας έλεγε ότι είχε ζαχαροπλαστείο σε μια περιοχή που ξέρω, πως τότε τα πράγματα ήταν πολύ καλά και γινόταν χαμός με τα γλυκά. Τα έπαιρναν κυριολεκτικά με το κιλό οι άνθρωποι, τώρα πια δεν είναι έτσι λόγω οικονομκών. Μας είπε επίσης ότι έχασε την κυρά του νωρίς κι έτσι έπρεπε να το αφήσει το μαγαζί "Το άφησα όμως το μαγαζί γιατί έχασα την κυρά. Κι έπρεπε να το αφήσω. Έπρεπε! Έπρεπε" (είπε με ένα μαράζι). 'Ομως έμαθε την τέχνη στο βαφτισιμιό του και τώρα το έχει εκείνος το ζαχαροπλαστείο. Μιλούσε και μια ακόμα νεαρή κυρία μαζί μας και μας έλεγε ότι έτυχε να δουλέψει κι εκείνη σε ζαχαροπλαστείο. Με τούτα και με εκείνα είχε περάσει κάπως ευχάριστα η ώρα που το άδειο από όρεξη σώμα μου περίμενε το λεωφορείο. Ακόμη όμως δεν είχα εισητήριο. Εν τέλει είχε ο γεράκος ένα έξτρα μειωμένο εισητήριο λεωφορείου και μου το πρόσφερε, να είναι καλά. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, αν δεν είχα συναντήσει την κυρία αυτή και το γεράκο σήμερα, να είχα βάλει τα κλάμματα στη στάση από τα νεύρα και την απογοήτευση να περιμένω αιώνια το ΓΑΜΩλεωφορείο (κι όχι μόνο για αυτό)...

Αλήθεια, όταν κάποιος χάσει τον άνθρωπό του ή κάποιο πολύ αγαπημένο του άτομο, τι μπορεί να του δώσει δύναμη να συνεχίσει; Όταν έχει φτάσει κάποιος στο σημείο να εύχεται να μπορούσε να πέσει σε ένα τεχνητό κώμα για να αποσυνδεθεί λίγο με τον κόσμο, τι είναι αυτό που τον κρατάει από το να πέσει στις γραμμές του τρένου;

Σε μια ηλίθια...

Αγαπητό κομματόσκυλο ή για να είμαστε πιο σωστοί, αγαπητή κομματοσκύλα.

Είναι μάλλον η τελευταία φορά που τη γλιτώνεις χωρίς βρισίδι.

Μάθε να σέβεσαι τα πιστεύω των άλλων και μη μας περνιέσαι για Βελουχιώτης, ΔΕΝ ξέρεις από πολιτικά κι όχι μόνο δεν ξέρεις αλλά είσαι και φανατικό κοπρόσκυλο που πιστεύει ό,τι του πασάρουν. Χεστήκαμε για το τι πιστεύεις, κράτα το εκτός μαθήματος και σεβάσου τα άτομα που δεν τα ενδιαφέρουν οι μαλακίες που λες.

Δεύτερον, αδίκως προσπαθείς να μου την πεις επί 3 συνεχόμενα μαθήματα γιατί ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΗ ΑΠΟ ΣΕΝΑ, ναι, απαντάω με πιο σπιρτόζες ατάκες από σένα και θα συνεχίσεις να τον πίνεις και όσες άλλες φορές αρχίσεις τις κομματικές παπαριές σου, όπως τον ήπιες και ως τώρα.

Πήγαινε μορφώσου για να πλουτίσεις το λεξιλόγιό σου που η μόνη λέξη που ξέρεις είναι "Ουγκ!", θα σου πρότεινα και λίγο σεξ να ανοίξουν οι ορίζοντές και άντε βάλε καμιά βρώμικη κάλτσα στη μπουκαπόρτα σου γιατί μας τα έχεις πρήξει.

Άντε ουστ!

Στη μνήμη του Νίκου Καζαντζάκη....

Σαν σήμερα, το 1957, πέθανε ο Νίκος Καζαντάκης στη Γερμανία.

Έχει τον τίτλο του πιο πολύ μεταφρασμένου Έλληνα συγγραφέα και φιλόσοφου του 20ου αιώνα. Έγινε παγκοσμίως γνωστός από την ταινία Zorba, the Greek η οποία είναι και βασισμένη σε βιβλίο του Καζαντάκη.

Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου toy 1883, στο Ηράκλειο Κρήτης (γιατί όλοι οι σπουδαίοι από εκεί καταγόμαστε :P).

Σπούδασε νομική στην Αθήνα κι αργότερα πήγε στο Παρίσι και σπούδασε φιλοσοφία.

Είχε αριστερές αντιλήψεις και θαύμαζε τον Λένιν. Το 1945 έγινε ηγητής ενός μη κομμουνιστικού αριστερού κόμματος και εκλέχθηκε αλλά παραιτήθηκε τον επόμενο χρόνο.

Το 1957, έχασε το Νόμπελ από τον Albert Camus, κι ο δεύτερος δήλωσε ότι ο Καζαντζάκης άξιζε το βραβείο εκατό φορές περισσότερο.

Πέθανε από λευχαιμία στη Γερμανία, όμως το τάφος του βρίσκεται στη γενέτειρά του, το Ηράκλειο. Δεν θάφτηκε σε νεκροταφείο παρά στο περίχωρα της πόλης καθώς δεν το επέτρεψε η ορθόδοξη εκκλησία. Στον τάφο του, γράφτηκε η παγκοσμίως γνωστή φράση "Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα. Είμαι λέφτερος".

2009 International Year of Astronomy

Η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (International Astronomical Union, IAU ) ανακύρηξε το 2009 ως Παγκόσμιο Έτος Αστρονομίας (ΙΥΑ2009) με κεντρικόθέμα «Το Σύμπαν: Δικό σας να το Ανακαλύψετε» (The Universe, Yours to Discover).

Το ΙΥΑ2009 σηματοδοτεί την τετρακοσιοστή επέτειο της πρώτης αστρονομικής παρατήρησης με τηλεσκόπιο από τον Γαλιλαίο (Galileo Galilei). Σε όλη τη διάρκεια του έτους αυτού θα γίνει παγκόσμιος εορτασμός της αστρονομίας και της συμβολής της στην κοινωνία και στον πολιτισμό, με έντονη έμφαση στην εκπαίδευση, στην ενεργοποίηση του κοινού και στη συμμετοχή των νέων ανθρώπων σε δραστηριότητες που θα συμβούν σε εθνικό, διεθνές και παγκόσμιο επίπεδο. Το ΙΥΑ2009 έχει εγκριθεί από την UNESCO, η οποία και συνέστησε στα Ηνωμένα Έθνη την υιοθεσία της έγκρισης αυτής. H Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ εξέδωσε ψήφισμα στο τέλος του 2007 υποστηρίζοντας την πρωτοβουλία αυτή.

Το όραμα του Διεθνούς Έτους Αστρονομίας είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να ανακαλύψουν και πάλι τη θέση τους στο Σύμπαν μέσα από τον ουρανό, και έτσι να συμμετάσχουν με μια προσωπική αίσθηση θαυμασμού και ανακαλύψεως. Κάθε ένας θα πρέπει να συνειδητοποιήσει την επίδραση της Αστρονομίας και των άλλων βασικών επιστημών στην καθημερινή μας ζωή και να κατανοήσει το πώς η επιστημονική γνώση μπορεί να συνεισφέρει σε μια πιο ισορροπημένη και ειρηνική κοινωνία.

Give 'em five...

Σήμερα, σε αυτό το φαντασμαγορικό και γεμάτο τσαντίλα ποστ, θα μοιράσω μούτζες.

Μία, για όποιον πηγαινοέρχεται μέσα στο λεωφορείο και βρίσκει διασκεδαστικό προφανώς να κωλοακουμπά όποιον κάθεται ή είναι όρθιος.

Μία, για τις 2 κομματόσκυλες κοπελιές που προσπαθούν να μας πείσουν ότι έχουν πολιτική συνείδηση κι ότι σκίζονται για το καλό της σχολής μας.

Μία, για την κακοντυμένη κοπελιά (σα ζητιάνα emo ένα πράμα) στο πούλμαν που έκραζε μια άλλη κοπελιά για το πώς ντύθηκε (μάλλον δεν έχει καθρέφτη σπίτι της).

Μία, στα γαλακτοκομικά Δέλτα που βρήκα έντομο μέσα στο μπουκάλι με το γάλα πριν 2-3 μέρες κι αηδίασα.

Μία ακόμα στο εκπαιδευτικό σύστημα γενικότερα.

Μία σε όσους δεν προσλαμβάνουν φοιτητές.

Μία στην κομμώτρια που την έπεσε στον δικό μου (έπρεπε να είχε πέσει ξύλο αλλά είμαι και κουρία πανάθεμά με :P).

Μία στα Windows Vista που δε χώνεψα ποτέ μου (Window 7 ROCK!!!)

Μία σε όλους τους βρωμερούς που χρησιμοποιούν τα Μέσα Μαζικής Μπόχας και δε σκέφτονται τους άλλους που κοντεύουν να λιποθυμήσουν από τη βρώμα.

Μία στις ηλίθιες που λούζονται με αποπνικτικά αρώματα και δε μπορούμε να αναπνεύσουμε λες και μας ρίξανε δακρυγόνα (αυτά τα αηδιαστικά που μυρίζουν σα κουφέτο και σαν μέλι, μπλιάξ!).

Μία, στις μαλακισμένες ελαφρόμυαλες που αψηφούν το "μην ανοίγετε, δεν δοκιμάζονται" στα καλλυντικά κι εν τέλει αν αποφασίσουν να πάρουν κάτι δεν παίρνουν αυτό που άνοιξαν αλλά κάποιο άλλο (πόρνες, νομίζετε ότι αυτό που διαλέξατε δεν το άνοιξε άλλη ηλίθια σαν εσάς....).

Μία, στα σγουρά μαλλιά μου που μου τη δίνουν που πετάνε μπούκλες από δω κι από κει.

Μία στους γονείς που δεν μαθαίνουν τα παιδιά τους να γίνονται καλύτερα από αυτούς.

Μία σε αυτόν που αποφάσισε ότι αρκεί να περνάει το 250 κάθε 20 λεπτά και μια σε αυτούς που δεν το άλλαξαν ακόμα.

Μία σε αυτούς που έκαναν το 222, 608 και διπλασίασαν τη διαδρομή ώστε να μπαίνει κι άλλος τόσος κόσμος.

Μία στην ανεργία.

Μία στους χέστες.΄

Μία σε αυτούς που βολεύονται σε άβολες καταστάσης επειδή είναι άβουλοι και δειλοί.

Μία στην κοπελιά που έπεφτε πάνω στην κοιλιά μου συνέχεια μέσα στο λεωφορείο.

Μία στο μαλακόγερο που πετάχτηκε στο δρόμο και όχι μόνο δεν έσκασε και να πει από μέσα του ευχαριστώ που φρέναρε Θεέ μου αλλά πήγε να βρίσει κιόλας.

Μία στην καλόγρια που μπήκε στο λεωφορείο, είδε ότι δίπλα στις άδειες θέσεις που υπήρχαν κάθονταν αλλωδαποί και γύρισε την πλάτη της κι έμεινε όρθια (είσαι κι άνθρωπος του Θεού κατά τα άλλα).

Μία σε αυτούς που βρίζουν νεκρούς στα γήπεδα.

Μία σε όλους όσους με νευριάζουν με τη μαλακία τους και μία σε αυτούς όλους όσους δε με γουστάρουν.

Και μία σε μένα για να μη μου τα χρωστάω... :P
Ξελάφρωσα!

Ε μα κι εμείς είμαστε υπερβολικές! :P

Αυτή την εικόνα την πέτυχα στο facebook, είναι το πιο φαλλοκρατικό αστείο που έχω δει/ακούσει ως τώρα αλλά για να πω την αλήθεια ξεκαρδίστηκα στο γέλιο μόλις το διάβασα.

Halloween

From Wikipedia

Halloween is an annual holiday celebrated on October 31.

It has roots in the Celtic pagan festival of Samhain and the Christian holy day of All Saints. It is largely a secular celebration, but some have expressed strong feelings about perceived religious overtones. Irish immigrants carried versions of the tradition to North America during Ireland's Great Famine of the 1840s.

The day is often associated with orange and black, and is strongly associated with symbols like the jack-o'-lantern. Halloween activities include trick-or-treating, wearing costumes and attending costume parties, ghost tours, bonfires, visiting haunted attractions, pranks, reading scary stories, and watchinghorror films.

History

Halloween has origins in the ancient Gaelic festival known as Samhain, which is dervied from Old Irish and means roughly "summer's end". A similar festival was held by the ancient Britons and is known as Calan Gaeaf. The festival of Samhain celebrates the end of the "lighter half" of the year and beginning of the "darker half", and is sometimes regarded as the "Celtic New Year".

It could be seen as a festival of the dead. The ancient Gaels believed that the border between this world and the otherworld became thin on Samhain, allowing spirits (both harmless and harmful) to pass through. The family's ancestors were honoured and invited home whilst harmful spirits were warded off. It is believed that the need to ward off harmful spirits led to the wearing of costumes and masks. Their purpose was to disguise oneself as a harmful spirit and thus avoid harm. In Scotland the spirits were impersonated by young men dressed in white with masked, veiled or blackened faces.

Samhain was also a time to take stock of food supplies and slaughter livestock for winter stores. Bonfires played a large part in the festivities. All other fires were doused and each home lit their hearth from the bonfire. The bones of slaughtered livestock were cast into its flames.Sometimes two bonfires would be built side-by-side, and people and their livestock would walk between them as a cleansing ritual.

Another common practise was divination, which often involved the use of food and drink.

Origin of name

The term Halloween, originally spelled Hallowe’en, is shortened from All Hallows' Even – e'en is a shortening of even, which is a shortening ofevening. This is ultimately dervied from the Old English Eallra Hālgena ǣfen. It is now known as All Saints' Day.

A time of pagan festivities, Popes Gregory III (731–741) and Gregory IV (827–844) tried to supplant it with the Christian holiday (All Saints' Day) by moving it from May 13 to November 1.

In the 800s, the Church measured the day as starting at sunset, in accordance with the Florentine calendar. Although All Saints' Day is now considered to occur one day after Halloween, the two holidays were once celebrated on the same day.

Symbols

On All Hallows’ eve, the ancient Celts would place a skeleton on their window sill to represent the departed. Originating in Europe, these lanterns were first carved from a turnip or rutabaga. Believing that the head was the most powerful part of the body, containing the spirit and the knowledge, the Celts used the "head" of the vegetable to frighten off harmful spirits. Welsh, Irish and British myth are full of legends of the Brazen Head, which may be a folk memory of the widespread ancient Celtic practice of headhunting – the results of which were often nailed to a door lintel or brought to the fireside to speak their wisdom. The namejack-o'-lantern can be traced back to the Irish legend of Stingy Jack, a greedy, gambling, hard-drinking old farmer. He tricked the devil into climbing a tree and trapped him by carving a cross into the tree trunk. In revenge, the devil placed a curse on Jack, condemning him to forever wander the earth at night with the only light he had: a candle inside of a hollowed turnip. The carving of pumpkins is associated with Halloween in North America where pumpkins are both readily available and much larger- making them easier to carve than turnips. Many families that celebrate Halloween carve a pumpkin into a frightening or comical face and place it on their doorstep after dark. The American tradition of carving pumpkins preceded the Great Famine period of Irish immigration and was originally associated with harvest time in general, not becoming specifically associated with Halloween until the mid-to-late 1800s.

The imagery surrounding Halloween is largely a mix of the Halloween season itself, works of Gothic and horror literature, in particular novels Frankenstein and Dracula, and nearly a century of work from American filmmakers and graphic artists, and British Hammer Horror productions, also a rather commercialized take on the dark and mysterious. Halloween imagery tends to involve death, evil, the occult, magic, or mythical monsters. Traditional characters include the Devil, the Grim Reaper,ghosts, ghouls, demons, witches, pumpkin-men, goblins, vampires, werewolves, martians, zombies, mummies, pirates, skeletons, black cats, spiders, bats, owls,crows, and vultures.

Particularly in America, symbolism is inspired by classic horror films (which contain fictional figures like Frankenstein's monster and The Mummy). Elements of the autumn season, such as pumpkins, corn husks, and scarecrows, are also prevalent. Homes are often decorated with these types of symbols around Halloween.

The two main colors associated with Halloween are orange and black.