Είπαμε να βρέξει κι έκατσε και ξε....θηκε!

Της μουρλής σήμερα! Τι θέλω κι ανεβαίνω στη σχολή, αφού αμα μετατρέπομαι σε επιμελή φοιτήτρια διαλύεται το σύμπαν γύρω μου :P.
Μετά από 4 ώρες υπεργαμάτου μαθήματος, κάναμε εγώ και το μέταλλο να φύγουμε. Είχαμε αντιληφθεί ότι έβρεχε αλλά μόλις φτάσαμε στη στάση του 250 άρχισε να ρίχνει πολύ. Όλοι μαζί, φυσικοί και χημικοί, είχαμε φτιάξει μια ασπίδα από ομπρέλες στη στάση κι έτσι δε βραχήκαμε σχεδόν καθόλου. Αλλά επειδή το 250 όποτε θυμάται να περάσει χαίρεται...πήραμε το εσωτερικό... στην στάση της κεντρικής πύλης. Πολύς όχλος, σε κανένα δεν έκοβε να βάλει την ομπρέλα του αντίθετα στη βροχή (θα είχαν βραχυκυκλώσει) κι έτσι η μοναδική ομπρέλα (μου) που έκανε δουλειά δεν ήταν αρκετή να προστατέψει και εμένα και το μέταλλο και μια κοπέλα άσχετη που βρήκαμε να περιμένει στη βροχή και είπα να την βάλω under my umbrella σαν άλλη Rihanna. Και ενώ περιμέναμε αιώνια το 250 (ή την κιβωτό του Νώε) αρχίζει να κατεβάζει τα άντερά του. Μούσκεμα το παντελόνι, μέχρι τον κώλο (οκ πισινούλη για όσους ντρέπονται) και μετά άντε να παγώνουν τα πόδια σου ΚΑΙ ο κώλος σου, δράμα! Εν τέλει οι οδηγοί των 250 έβρισκαν διασκεδαστικό να μπαίνουν στη σχολή ως 250 και στην πορεία να βγαίνουν "Εκτός υπηρεσίας" οπότε ύστερα από περίπου 40 και βάλε λεπτά αναμονής και πλάτσα πλάτσα πλούτσα, εγώ και το μέταλλο χαιρετήσαμε την κοπέλα που γνωρίσαμε και πήραμε τον κατήφορο για τον Ευαγγελισμό. Πολύ αηδία να είσαι με βρεγμένα ρούχα και να στεγνώνουν πάνω σου. Έφτασα στο τέρμα του μετρό όπου συνάντησα τον καλό μου κι έβγαλα μια κόπια από το κλειδί μου σε ένα μαγαζί με τρέντυ σχεδιάκια (όπου είχε βγάλει η κουμπάρα μου και ξετρελάθηκα!) Πλήρωσα σε κέρματα τα 3 ευρώ που κόστιζε το καρδουλέ κλειδί μου (ναι, ναι έχει καρδούλες επάνω!!!) και το κρέμασα με καμάρι δίπλα στο ντεμοντέ ασημί παλιό κλειδί μου (το οποίο και έβγαλα από το μπρελόκ μόλις έφτασα σπίτι). :P
Φάγαμε και μια γαμάτη μακαρονάδα με σάλτσα (κινέζικη συνταγή) και λιώσαμε στις πολυθρόνες στην tv με μια κούπα ζεστό γάλα φράουλα και κακάο αντίστοιχα.
Εν τέλει μπορεί να είναι κουραστικές οι βροχερές μέρες αλλά αυτό το συναίσθημα αφού έχεις αλλάξει τα βρεγμένα ρούχα και πίνεις ζεστό ρόφημα μπροστά στην τβ είναι από τα καλύτερα!




Μέταλλο, άμα ανέβεις αύριο στη σχολή σε έδειρα :P