I have no title for this one...

Γύριζα 10 η ώρα το βράδυ σπίτι με τσακισμένα φτερά, χάλια διάθεση. Έφαγα όλο το σιδηρόδρομο του ΗΣΑΠ στη μάπα και περίμενα υπομονετικά για μία ώρα το γαμωλεωφορείο. Συν τοις άλλοις τα 2 περίπτερα δεν είχαν εισητήρια το κέρατό μου.

Ένας γεράκος, μας έλεγε ότι είχε ζαχαροπλαστείο σε μια περιοχή που ξέρω, πως τότε τα πράγματα ήταν πολύ καλά και γινόταν χαμός με τα γλυκά. Τα έπαιρναν κυριολεκτικά με το κιλό οι άνθρωποι, τώρα πια δεν είναι έτσι λόγω οικονομκών. Μας είπε επίσης ότι έχασε την κυρά του νωρίς κι έτσι έπρεπε να το αφήσει το μαγαζί "Το άφησα όμως το μαγαζί γιατί έχασα την κυρά. Κι έπρεπε να το αφήσω. Έπρεπε! Έπρεπε" (είπε με ένα μαράζι). 'Ομως έμαθε την τέχνη στο βαφτισιμιό του και τώρα το έχει εκείνος το ζαχαροπλαστείο. Μιλούσε και μια ακόμα νεαρή κυρία μαζί μας και μας έλεγε ότι έτυχε να δουλέψει κι εκείνη σε ζαχαροπλαστείο. Με τούτα και με εκείνα είχε περάσει κάπως ευχάριστα η ώρα που το άδειο από όρεξη σώμα μου περίμενε το λεωφορείο. Ακόμη όμως δεν είχα εισητήριο. Εν τέλει είχε ο γεράκος ένα έξτρα μειωμένο εισητήριο λεωφορείου και μου το πρόσφερε, να είναι καλά. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, αν δεν είχα συναντήσει την κυρία αυτή και το γεράκο σήμερα, να είχα βάλει τα κλάμματα στη στάση από τα νεύρα και την απογοήτευση να περιμένω αιώνια το ΓΑΜΩλεωφορείο (κι όχι μόνο για αυτό)...

Αλήθεια, όταν κάποιος χάσει τον άνθρωπό του ή κάποιο πολύ αγαπημένο του άτομο, τι μπορεί να του δώσει δύναμη να συνεχίσει; Όταν έχει φτάσει κάποιος στο σημείο να εύχεται να μπορούσε να πέσει σε ένα τεχνητό κώμα για να αποσυνδεθεί λίγο με τον κόσμο, τι είναι αυτό που τον κρατάει από το να πέσει στις γραμμές του τρένου;

Σε μια ηλίθια...

Αγαπητό κομματόσκυλο ή για να είμαστε πιο σωστοί, αγαπητή κομματοσκύλα.

Είναι μάλλον η τελευταία φορά που τη γλιτώνεις χωρίς βρισίδι.

Μάθε να σέβεσαι τα πιστεύω των άλλων και μη μας περνιέσαι για Βελουχιώτης, ΔΕΝ ξέρεις από πολιτικά κι όχι μόνο δεν ξέρεις αλλά είσαι και φανατικό κοπρόσκυλο που πιστεύει ό,τι του πασάρουν. Χεστήκαμε για το τι πιστεύεις, κράτα το εκτός μαθήματος και σεβάσου τα άτομα που δεν τα ενδιαφέρουν οι μαλακίες που λες.

Δεύτερον, αδίκως προσπαθείς να μου την πεις επί 3 συνεχόμενα μαθήματα γιατί ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΗ ΑΠΟ ΣΕΝΑ, ναι, απαντάω με πιο σπιρτόζες ατάκες από σένα και θα συνεχίσεις να τον πίνεις και όσες άλλες φορές αρχίσεις τις κομματικές παπαριές σου, όπως τον ήπιες και ως τώρα.

Πήγαινε μορφώσου για να πλουτίσεις το λεξιλόγιό σου που η μόνη λέξη που ξέρεις είναι "Ουγκ!", θα σου πρότεινα και λίγο σεξ να ανοίξουν οι ορίζοντές και άντε βάλε καμιά βρώμικη κάλτσα στη μπουκαπόρτα σου γιατί μας τα έχεις πρήξει.

Άντε ουστ!

Στη μνήμη του Νίκου Καζαντζάκη....

Σαν σήμερα, το 1957, πέθανε ο Νίκος Καζαντάκης στη Γερμανία.

Έχει τον τίτλο του πιο πολύ μεταφρασμένου Έλληνα συγγραφέα και φιλόσοφου του 20ου αιώνα. Έγινε παγκοσμίως γνωστός από την ταινία Zorba, the Greek η οποία είναι και βασισμένη σε βιβλίο του Καζαντάκη.

Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου toy 1883, στο Ηράκλειο Κρήτης (γιατί όλοι οι σπουδαίοι από εκεί καταγόμαστε :P).

Σπούδασε νομική στην Αθήνα κι αργότερα πήγε στο Παρίσι και σπούδασε φιλοσοφία.

Είχε αριστερές αντιλήψεις και θαύμαζε τον Λένιν. Το 1945 έγινε ηγητής ενός μη κομμουνιστικού αριστερού κόμματος και εκλέχθηκε αλλά παραιτήθηκε τον επόμενο χρόνο.

Το 1957, έχασε το Νόμπελ από τον Albert Camus, κι ο δεύτερος δήλωσε ότι ο Καζαντζάκης άξιζε το βραβείο εκατό φορές περισσότερο.

Πέθανε από λευχαιμία στη Γερμανία, όμως το τάφος του βρίσκεται στη γενέτειρά του, το Ηράκλειο. Δεν θάφτηκε σε νεκροταφείο παρά στο περίχωρα της πόλης καθώς δεν το επέτρεψε η ορθόδοξη εκκλησία. Στον τάφο του, γράφτηκε η παγκοσμίως γνωστή φράση "Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα. Είμαι λέφτερος".

2009 International Year of Astronomy

Η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (International Astronomical Union, IAU ) ανακύρηξε το 2009 ως Παγκόσμιο Έτος Αστρονομίας (ΙΥΑ2009) με κεντρικόθέμα «Το Σύμπαν: Δικό σας να το Ανακαλύψετε» (The Universe, Yours to Discover).

Το ΙΥΑ2009 σηματοδοτεί την τετρακοσιοστή επέτειο της πρώτης αστρονομικής παρατήρησης με τηλεσκόπιο από τον Γαλιλαίο (Galileo Galilei). Σε όλη τη διάρκεια του έτους αυτού θα γίνει παγκόσμιος εορτασμός της αστρονομίας και της συμβολής της στην κοινωνία και στον πολιτισμό, με έντονη έμφαση στην εκπαίδευση, στην ενεργοποίηση του κοινού και στη συμμετοχή των νέων ανθρώπων σε δραστηριότητες που θα συμβούν σε εθνικό, διεθνές και παγκόσμιο επίπεδο. Το ΙΥΑ2009 έχει εγκριθεί από την UNESCO, η οποία και συνέστησε στα Ηνωμένα Έθνη την υιοθεσία της έγκρισης αυτής. H Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ εξέδωσε ψήφισμα στο τέλος του 2007 υποστηρίζοντας την πρωτοβουλία αυτή.

Το όραμα του Διεθνούς Έτους Αστρονομίας είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να ανακαλύψουν και πάλι τη θέση τους στο Σύμπαν μέσα από τον ουρανό, και έτσι να συμμετάσχουν με μια προσωπική αίσθηση θαυμασμού και ανακαλύψεως. Κάθε ένας θα πρέπει να συνειδητοποιήσει την επίδραση της Αστρονομίας και των άλλων βασικών επιστημών στην καθημερινή μας ζωή και να κατανοήσει το πώς η επιστημονική γνώση μπορεί να συνεισφέρει σε μια πιο ισορροπημένη και ειρηνική κοινωνία.

Give 'em five...

Σήμερα, σε αυτό το φαντασμαγορικό και γεμάτο τσαντίλα ποστ, θα μοιράσω μούτζες.

Μία, για όποιον πηγαινοέρχεται μέσα στο λεωφορείο και βρίσκει διασκεδαστικό προφανώς να κωλοακουμπά όποιον κάθεται ή είναι όρθιος.

Μία, για τις 2 κομματόσκυλες κοπελιές που προσπαθούν να μας πείσουν ότι έχουν πολιτική συνείδηση κι ότι σκίζονται για το καλό της σχολής μας.

Μία, για την κακοντυμένη κοπελιά (σα ζητιάνα emo ένα πράμα) στο πούλμαν που έκραζε μια άλλη κοπελιά για το πώς ντύθηκε (μάλλον δεν έχει καθρέφτη σπίτι της).

Μία, στα γαλακτοκομικά Δέλτα που βρήκα έντομο μέσα στο μπουκάλι με το γάλα πριν 2-3 μέρες κι αηδίασα.

Μία ακόμα στο εκπαιδευτικό σύστημα γενικότερα.

Μία σε όσους δεν προσλαμβάνουν φοιτητές.

Μία στην κομμώτρια που την έπεσε στον δικό μου (έπρεπε να είχε πέσει ξύλο αλλά είμαι και κουρία πανάθεμά με :P).

Μία στα Windows Vista που δε χώνεψα ποτέ μου (Window 7 ROCK!!!)

Μία σε όλους τους βρωμερούς που χρησιμοποιούν τα Μέσα Μαζικής Μπόχας και δε σκέφτονται τους άλλους που κοντεύουν να λιποθυμήσουν από τη βρώμα.

Μία στις ηλίθιες που λούζονται με αποπνικτικά αρώματα και δε μπορούμε να αναπνεύσουμε λες και μας ρίξανε δακρυγόνα (αυτά τα αηδιαστικά που μυρίζουν σα κουφέτο και σαν μέλι, μπλιάξ!).

Μία, στις μαλακισμένες ελαφρόμυαλες που αψηφούν το "μην ανοίγετε, δεν δοκιμάζονται" στα καλλυντικά κι εν τέλει αν αποφασίσουν να πάρουν κάτι δεν παίρνουν αυτό που άνοιξαν αλλά κάποιο άλλο (πόρνες, νομίζετε ότι αυτό που διαλέξατε δεν το άνοιξε άλλη ηλίθια σαν εσάς....).

Μία, στα σγουρά μαλλιά μου που μου τη δίνουν που πετάνε μπούκλες από δω κι από κει.

Μία στους γονείς που δεν μαθαίνουν τα παιδιά τους να γίνονται καλύτερα από αυτούς.

Μία σε αυτόν που αποφάσισε ότι αρκεί να περνάει το 250 κάθε 20 λεπτά και μια σε αυτούς που δεν το άλλαξαν ακόμα.

Μία σε αυτούς που έκαναν το 222, 608 και διπλασίασαν τη διαδρομή ώστε να μπαίνει κι άλλος τόσος κόσμος.

Μία στην ανεργία.

Μία στους χέστες.΄

Μία σε αυτούς που βολεύονται σε άβολες καταστάσης επειδή είναι άβουλοι και δειλοί.

Μία στην κοπελιά που έπεφτε πάνω στην κοιλιά μου συνέχεια μέσα στο λεωφορείο.

Μία στο μαλακόγερο που πετάχτηκε στο δρόμο και όχι μόνο δεν έσκασε και να πει από μέσα του ευχαριστώ που φρέναρε Θεέ μου αλλά πήγε να βρίσει κιόλας.

Μία στην καλόγρια που μπήκε στο λεωφορείο, είδε ότι δίπλα στις άδειες θέσεις που υπήρχαν κάθονταν αλλωδαποί και γύρισε την πλάτη της κι έμεινε όρθια (είσαι κι άνθρωπος του Θεού κατά τα άλλα).

Μία σε αυτούς που βρίζουν νεκρούς στα γήπεδα.

Μία σε όλους όσους με νευριάζουν με τη μαλακία τους και μία σε αυτούς όλους όσους δε με γουστάρουν.

Και μία σε μένα για να μη μου τα χρωστάω... :P
Ξελάφρωσα!

Ε μα κι εμείς είμαστε υπερβολικές! :P

Αυτή την εικόνα την πέτυχα στο facebook, είναι το πιο φαλλοκρατικό αστείο που έχω δει/ακούσει ως τώρα αλλά για να πω την αλήθεια ξεκαρδίστηκα στο γέλιο μόλις το διάβασα.

Halloween

From Wikipedia

Halloween is an annual holiday celebrated on October 31.

It has roots in the Celtic pagan festival of Samhain and the Christian holy day of All Saints. It is largely a secular celebration, but some have expressed strong feelings about perceived religious overtones. Irish immigrants carried versions of the tradition to North America during Ireland's Great Famine of the 1840s.

The day is often associated with orange and black, and is strongly associated with symbols like the jack-o'-lantern. Halloween activities include trick-or-treating, wearing costumes and attending costume parties, ghost tours, bonfires, visiting haunted attractions, pranks, reading scary stories, and watchinghorror films.

History

Halloween has origins in the ancient Gaelic festival known as Samhain, which is dervied from Old Irish and means roughly "summer's end". A similar festival was held by the ancient Britons and is known as Calan Gaeaf. The festival of Samhain celebrates the end of the "lighter half" of the year and beginning of the "darker half", and is sometimes regarded as the "Celtic New Year".

It could be seen as a festival of the dead. The ancient Gaels believed that the border between this world and the otherworld became thin on Samhain, allowing spirits (both harmless and harmful) to pass through. The family's ancestors were honoured and invited home whilst harmful spirits were warded off. It is believed that the need to ward off harmful spirits led to the wearing of costumes and masks. Their purpose was to disguise oneself as a harmful spirit and thus avoid harm. In Scotland the spirits were impersonated by young men dressed in white with masked, veiled or blackened faces.

Samhain was also a time to take stock of food supplies and slaughter livestock for winter stores. Bonfires played a large part in the festivities. All other fires were doused and each home lit their hearth from the bonfire. The bones of slaughtered livestock were cast into its flames.Sometimes two bonfires would be built side-by-side, and people and their livestock would walk between them as a cleansing ritual.

Another common practise was divination, which often involved the use of food and drink.

Origin of name

The term Halloween, originally spelled Hallowe’en, is shortened from All Hallows' Even – e'en is a shortening of even, which is a shortening ofevening. This is ultimately dervied from the Old English Eallra Hālgena ǣfen. It is now known as All Saints' Day.

A time of pagan festivities, Popes Gregory III (731–741) and Gregory IV (827–844) tried to supplant it with the Christian holiday (All Saints' Day) by moving it from May 13 to November 1.

In the 800s, the Church measured the day as starting at sunset, in accordance with the Florentine calendar. Although All Saints' Day is now considered to occur one day after Halloween, the two holidays were once celebrated on the same day.

Symbols

On All Hallows’ eve, the ancient Celts would place a skeleton on their window sill to represent the departed. Originating in Europe, these lanterns were first carved from a turnip or rutabaga. Believing that the head was the most powerful part of the body, containing the spirit and the knowledge, the Celts used the "head" of the vegetable to frighten off harmful spirits. Welsh, Irish and British myth are full of legends of the Brazen Head, which may be a folk memory of the widespread ancient Celtic practice of headhunting – the results of which were often nailed to a door lintel or brought to the fireside to speak their wisdom. The namejack-o'-lantern can be traced back to the Irish legend of Stingy Jack, a greedy, gambling, hard-drinking old farmer. He tricked the devil into climbing a tree and trapped him by carving a cross into the tree trunk. In revenge, the devil placed a curse on Jack, condemning him to forever wander the earth at night with the only light he had: a candle inside of a hollowed turnip. The carving of pumpkins is associated with Halloween in North America where pumpkins are both readily available and much larger- making them easier to carve than turnips. Many families that celebrate Halloween carve a pumpkin into a frightening or comical face and place it on their doorstep after dark. The American tradition of carving pumpkins preceded the Great Famine period of Irish immigration and was originally associated with harvest time in general, not becoming specifically associated with Halloween until the mid-to-late 1800s.

The imagery surrounding Halloween is largely a mix of the Halloween season itself, works of Gothic and horror literature, in particular novels Frankenstein and Dracula, and nearly a century of work from American filmmakers and graphic artists, and British Hammer Horror productions, also a rather commercialized take on the dark and mysterious. Halloween imagery tends to involve death, evil, the occult, magic, or mythical monsters. Traditional characters include the Devil, the Grim Reaper,ghosts, ghouls, demons, witches, pumpkin-men, goblins, vampires, werewolves, martians, zombies, mummies, pirates, skeletons, black cats, spiders, bats, owls,crows, and vultures.

Particularly in America, symbolism is inspired by classic horror films (which contain fictional figures like Frankenstein's monster and The Mummy). Elements of the autumn season, such as pumpkins, corn husks, and scarecrows, are also prevalent. Homes are often decorated with these types of symbols around Halloween.

The two main colors associated with Halloween are orange and black.

They drive me crazy!!!

Ο χειρότερος οδηγός του κόσμου είναι οπωσδήποτε ο Έλληνας. Έχω ακούσει ότι και οι Ιταλοί είναι μια από τα ίδια αλλά εμείς είμαστε οι χειρότεροι.

Ο καθένας έχει την αυταπάτη ότι ο δρόμος είναι ιδιοκτησία του. Αλλάζει λωρίδα χωρίς φλας έτσι επειδή του τη βάρεσε. Τρέχει σα μαλάκας με 200 σε περιοχές με όριο ταχύτητας 80. Σταματάει και την κυκλοφορία σε 2 λωρίδες στην Εθνική Αθηνών - Κορίνθου να καυγαδίσει με τον δίπλα άμα λάχει, έτσι γιατί δεν ξύπνησε καλά το πρωί.

Ο Έλληνας είναι πολύ αλαζόνας και αχάριστος. Οκ, εκνευρίζεσαι με τον άνθρωπο που θέλει να σου πλύνει με το έτσι θέλω τα παράθυρα κι εγώ εκνευρίζομαι, αλλά μάζεψε λίγο το στόμα σου κι άσε τα ρατσιστικά σου σχόλια για κάποιον μπρατσαρά, όχι για τον κακομοιρούλη στο φανάρι, αλλά εκεί φαίνεται η μαγκιά του Έλληνα, να το παίξει μάγκας στον σκελετωμένο αλλωδαπό.

Έχουμε ένα σπουδαίο πολιτισμό που τον θυμόμαστε μόνο όποτε αρνούνται να μας δώσουν τους Ολυμπιακούς αγώνες ή στη Eurovision, τότε ξαφνικά μας πιάνει η κάψα για τον πολιτισμό κι όταν θέλουμε να γκρινιάξουμε για τα μάρμαρα του Παρθενώνα. Αλλά όχι, εμείς προσέχουμε τη χώρα μας, δε φταίμε ποτέ για τα χάλια μας, για τα λάθη μας (για την εξουσία του χοντρού που τα έκανε σκατά όλα, όχι ότι ο άλλος θα κάνει θαύματα, αλλά τουλάχιστον δεν είναι γλοιώδης). Εμείς πάμε με τα ίδια μας τα χέρια και καταστρέφουμε ένα από τα λίγα δάση της Αττικής και φτιάχνουμε ένα νταμάρι αλλά μπορεί να είμαστε αντιπεριβαλλοντιστές το κάνουμε όμως με ρομαντικό τρόπο γι αυτό το νταμάρι το κάναμε σε σχήμα καρδούλας.

Επίσης ξέρουμε ΟΛΟΙ μας την τέλεια ιστορία της χώρας μας, έτσι; Μη το ξεχάσουμε... ανάλογα πώς μας έμαθαν κάποια κλειστά αμόρφωτα ή μισομορφωμένα μυαλά κι εμείς δε γίναμε καλύτεροι, μαθαίνουμε να υποστηρίζουμε με φανατισμό...αριστερά, δεξιά....κόκκινο, πράσινο....μπλε, πράσινο, κόκκινο... σιχαίνομαι το φανατισμό. Δείχνει ότι αυτός που ασπάζεται φανατικά και με παρωπίδες μία γνώμη έχει έλλειψη παιδείας και πολιτισμού. Όχι ότι εγώ που κάθομαι και τα γράφω είμαι τέρας μορφώσεως αλλά σε καμία περίπτωση δε θα έλεγα καλά πάθανε οι κομμουνιστές ή οι χουντικοί (λόγου χάρη). Δε θα έλεγα ποτέ μπράβο που σπάσανε στο ξύλο το κακόμοιρο το παλικάρι στο γήπεδο. Είναι ηλίθιο να χαιρόμαστε αν πάθει κάτι αρνητικό κάποιος που πιστεύει κάτι διαφορετικό από εμάς. Ηλίθιο και άθλιο ΚΑΙ μη ανθρωπιστικό.

Να μάθουμε να είμαστε λίγο πιο άνθρωποι, μετά λίγο πιο κύριοι και μετά Ελληναράδες!

Shiloh

Το αγγελούδι που απεικονίζεται στην παραπάνω φωτογραφία είναι η Shiloh Nouvelle Jolie Pitt, η πρώτη βιολογική κόρη και τρίτο γενικότερα παιδί, του ζεύγους Bragelina. Είναι απίστευτο πώς το μωρό συνδιάζει τα καλύτερα χαρακτηριστικά των γονιών του. Είναι σαν να το είχαν παραγγείλει! Έχει τις ανοιχτές αποχρώσεις μαλλιού - ματιών του μπαμπά της, και τα χείλη της μαμάς της.
Το πρώτο όνομά της, Shiloh, άλλοι το αποδίδουν ως "δώρο από το Θεό" κι άλλοι ως "Το παιδί της Ειρήνης" (υπάρχει αναφορά και στη βίβλο) και το μεσαίο της όνομα, Nouvel, στα γαλλικά σημαίνει "καινούριο".
Λένε ότι όταν το ζευγάρι είναι πολύ πολύ ερωτευμένο, το παιδί τους βγαίνει πανέμορφο (τότε σίγουρα οι γονείς του είναι τρελά ερωτευμένοι).

(Σκέφτομαι να κάνω πού και πού αφιερώματα για διάφορες προσωπικότητες...)

Anime Girls...

Κάπως μου έχει κολλήσει τον τελευταίο καιρό.... και θέλω να μάθω όσα περισσότερα γίνεται όσον αφορά τα ιαπωνικά καρτούν.... τα γνωστά anime και manga...
Είναι εκείνα τα κινούμενα σχέδια σαν τη Sailor Moon, με τα τεράστια μάτια και τα περίεργα μαλλιά, με τις χαριτωμένες και πολύ αστείες γκριμάτσες.

SAILOR MOON

Ο ορισμός της wikipedia λέει:

Anime is animation originating in Japan. The world outside Japan regards anime as "Japanese animation". Anime originated about 1917.

Manga consist of comics and print cartoons, in the Japanese language and conforming to the style developed in Japan in the late 20th century. In their modern form, manga date from shortly after World War II, but they have a long, complex pre-history in earlier Japanese art.

Αν έχω καταλάβει καλά, τα manga προέρχονται από κόμικς και είναι πιο καινούρια τέχνη αλλά πρόκειται για παραπλήσια σχέδια.

Και ναι, και η Candy Candy είναι manga anime και η ιστορία της προέρχεται από νουβέλα.

CANDY CANDY

Χεχεχεχε

Το καλύτερο και το πιο αποτελεσματικό! ;)

Άγγιξα τη Λαίδη!!!

Για όσους δεν το έπιασαν από την αρχή θα καταλήξω εκεί που πρέπει. Γι αυτούς που το κατάλαβαν με τη μία, ΝΑΙ, ΑΓΓΙΞΑ ΤΗ ΛΑΙΔΗ!!!

Είπαμε χτες να διασκεδάσουμε και το καταφέραμε στο μέγιστο! Κανονίσαμε με τον καλό μου, τη γαμάτη φίλη και κουμπάρα, τον κουμπάρο και ένα ακόμη φιλικό ζευγάρι να πάμε όξω να τα σπάσουμε. Η κοπέλα από το φιλικό ζευγάρι (την οποία γνώρισα χτες και αποδείχτηκε ΚΑΙ ΓΑΜΩ τα άτομα - την κατασυμπάθησα, κρίμα που μένει μακριά), ήθελε που λέτε να πάμε μπουζούκι. Σαββατόβραδο, χωρίς κράτηση βεβαίως βεβαίως κομματάκι δύσκολο αλλά είχαμε τα μέσα και βρήκαμε τραπέζι στο φίσκα μαγαζί.

Και ξαφνικά, εκεί που η τραγουδίστρια έλεγε το άσμα της κάνει μια παύση και λέει "Καλησπέρα Άντζελα!" ΝΑΙ! Είχε έρθει η Άντζελα Δημητρίου στο μαγαζί! Ένιωσα τόση χαρά! Θα πρέπει να ημουν πολύ τυχερή! Πάμε που λέτε με την γαμάτη κοπελιά (έτσι θα τη λέω την κοπέλα από το φιλικό ζευγάρι για συντομία) να χορέψουμε πίστα. Από κει που κατεβαίναμε ήταν το τραπέζι της Λαίδης. Μου λέει η γαμάτη κοπελιά "Δεν αντέχω, θα πάω να της μιλήσω". Η αλήθεια είναι ότι δίστασα γιατί της έχουν βγάλει τη φήμη της ακατάδεχτης αλλά δεν ήθελα να χάσω την ευκαιρία.
Την σκουντάει ελαφρώς που λέτε η κοπελιά και της λέει "κυρία Άντζελα μπλα μπλα (η αλήθεια είναι από τη δυνατή μουσική δεν άκουγα τι της έλεγε :P )..." Χαμογέλασε η Άντζελα, πήρα θάρρος κι εγώ και της λέω "Κυρία Άντζελα είστε καταπληκτική, σας αγαπάμε πολύ" και της στέλνω ένα φιλί στον αέρα. ΤΟΤΕ...έγινε το θαύμα! Η Λαίδη άπλωσε το χέρι της και έπιασε το δικό μου και με το ύφος που αρμόζει σε μια Λαίδη μου είπε με την γνωστή μεγαλειώδη φωνή της "Σε ευχαριστώ γλυκιά μου" και μου ανταπέδωσε το φιλί που της έστειλα. Νιώθω μεγάλη χαρά και περιφάνεια κι ήθελα οπωσδήποτε να το μοιραστώ μαζί σας. Επίσης την ακούσαμε live να άδει "Και θέλω να 'ρθω να σε αρπάξω από την άλλη" και φυσικά "Φωτιά στα Σαββατόβραδα"!
Για να συμπληρωθεί η χαρά μου στο κέντρο εχθές ήταν ΚΑΙ ο Τρύφων Σαμαράς!

Πέραν του χιουμοριστικού μου ύφους και για να μιλήσουμε πιο σοβαρά, δεν είμαι φανατική των λαικών - ακούω βέβαια ανάλογα την περίσταση- αλλά όντως ενθουσιάστηκα πάρα πολύ με την Άντζελα γιατί κακά τα ψέματα η γυναίκα είναι φωνάρα από τις καλύτερες στο είδος της και δεν έχει αλλοιωθεί από τότε που ήταν πιο νεαρή. Και τη σέβομαι πολύ φωνητικά.

Πάντως το κέφι χτύπησε κόκκινο, χάρηκα πάρα πολύ που ήμουν με τόσο καλή, κεφάτη (και για να το τονίσω ακόμη μια φορά) ΓΑΜΑΤΗ παρέα, περάσαμε απίστευτα ωραία κι ελπίζω στο μέλλον σε παρόμοια κεφάτες ( ή και περισσότερο) βραδιές.

Υ.Γ.: Θέλω να ποστάρω μια φωτογραφία με το μακιγιάζ μου, γιατί ήταν πολύ πετυχημένο αλλά δε βρίσκω το καλώδιο σύνδεσης της φωτογραφικής. :P

Edit: Τη βρήκα! Ιδού ...
Δε μπορώ να τη βάλω μεγαλύτερη γιατί χαλάει η ανάλυση :S

When did it stop being free, being you and me?

Με αφορμή μια κουβέντα που είχα χτες κι έμαθα ότι ένας γνωστός μου κάποτε έκανε παρέα με ένα μεταλλά κι οι γονείς του πρώτου δεν τον συμπαθούσαν λόγω του τρόπου που ντυνόταν είπα να γράψω μερικές απόψεις μου πάνω στο θέμα.
Όπως έχω γράψει σε παλαιότερες αναρτήσεις μου, αγαπώ τη διαφορετικότητα των ανθρώπων. Μου αρέσει να θεωρώ κάθε άνθρωπο μοναδικό, όπως άλλωστε θεωρώ και τον εαυτό μου. Δε μου αρέσει να συγκρίνω τους ανθρώπους, ούτε να με συγκρίνουν. Ακόμη κι όταν συναντώ ανθρώπους με ίδια χαρακτηριστικά επικεντρώνομαι σε τι διαφέρουν κι όχι σε τι μοιάζουν.

Δυστυχώς όμως οι κοινωνία μας έχει μάθει να κρίνει τη διαφορετικότητα. Σκεφτείτε το. Προσωπικά το έχω καταλάβει γιατί ο κολλητός μου κάνει παρέα με μερικούς ροκ ποζεράδες. Έχω δει βλέμματα στο δρόμο, πώς τους κοιτάει ένας "φυσιολογικός" κατά την κρίση τους άνθρωπος. Αυτό είναι ένα παράδειγμα όσον αφορά την εμφάνιση. Όταν κάποιος δεν πληρεί τα δικά μας κριτήρια εμφάνισης πρέπει οπωσδήποτε να βρίσκουμε ένα ελάττωμα ικανό να δικιολογήσει την κακία και την προκατάληψη μας. "Είναι πολύ χοντρός", "Είναι πολύ αδύνατος", "Μοιάζει με σατανιστή", "Είναι κακάσχημος" "Φοράει ακριβά ρούχα κι είναι ψώνιο", "Δε ξέρει να ντύνεται". Ενημερώστε με αν κάνω λάθος αλλά δεν έχουμε κάποια νομοθεσία σχετικά με το πώς θα πρέπει να είναι η εμφάνισή μας ή πώς θα έπρεπε να ντυνόμαστε.

Αυτό όμως εκτείνεται και στην προσωπικότητα των ανθρώπων. Δεν είναι κακό να μην κάνεις παρέα με κάποιον επειδή δεν πιστεύεις ότι κολλάει η χημεία σας, το κακό είναι να το χρησιμοποιούμε αρνητικά ώστε να τον μειώσουμε. Βεβαια αυτό εφαρμόζεται όταν η διαφορετικότητα του άλλου δε μας ενοχλεί με απτό τρόπο, δεν μας βλάπτει.
Για παράδειγμα το χαρακτηριστικο ενός πολιτικού να λέει ψέματα, με βλάπτει, βλάπτει το παρόν μου κι ακόμα χειρότερα, το μέλλον μου, οπότε έχω το δικαίωμα στο να μην τον ψηφίσω και να το δικιολογήσω χρησιμοποιώντας αυτό το χαρακτηριστικό του.

Το πώς φαίνεται κάποιος, δεν αντικατοπτρίζει το πώς είναι πραγματικά.

Και το χειρότερο για να μπορείτε να μου την πείτε πάνω στα λόγια μου, είναι ότι κάποια στιγμή δε σεβάστηκα τα πιστεύω μου κι έκρινα λάθος κάποιους ανθρώπους, πράγμα που στην πορεία ευτυχώς αντιλήφθηκα πόσο λάθος και πόσο τιποτένιο ήταν και βρήκα το θάρρος να αντιμετωπίσω τα λόγια μου και να ζητήσω συγχώρεση όχι γιατί είχα βλάψει τους συγκεκριμένους ανθρώπους αλλά γιατί συμφώνησα σε κακολογίες εναντίον τους. Και πάλι ευτυχώς, τα συγκεκριμένα άτομα ήταν ό,τι είχα πιστέψει στην αρχή, πριν με επηρεάσουν άλλοι και με συγχώρησαν αποδεικνύοντας ότι όσο λάσπη και να έχει πέσει σε ένα σωστό άτομο, η αλήθεια όταν την ψάξεις φαίνεται.
Γι αυτό από τότε, φροντίζω να είμαι καθαρή με το τι πιστέυω για τον οποιονδήποτε, είτε τον αγαπώ, είτε τον αντιπαθώ και προσπαθώ να τον κρίνω με βάση αυτά που ξέρω κι έχω δει.

Νομίζω ότι οι μεγάλοι σε ηλικία είναι δύσκολο να αλλάξουν, όπως οι γονείς του γνωστού μου. Εμείς όμως είμαστε νέοι άνθρωποι και πρέπει να μάθουμε να στηριζόμαστε σε σωστές βάσεις αλλιώς καταλήγουμε χειρότεροι από τις προηγούμενες γενιές.

Άλλωστε η διαφορετικότητα είναι αυτή που μας κάνει αυτό που είμαστε, αν ήμασταν όλοι ίδιοι, βγαλμένοι από ένα καλούπι θα ήταν πολύ βαρετός ο κόσμος μας.
Ευχαριστώ όλους τους ανθρώπους που έχουν σεβαστεί τη διαφορετικότητά μου και δεσμεύομαι ότι θα προσπαθώ να κάνω το ίδιο.

Κι όποως λέει κι ένας στίχος:
"And if you don't fit in
just know your differences
are beautiful to see
well, they're beautiful to me".

Σας αφήνω να δω τα προκριματικά της Formula1 :)