Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Πάλι καλά που (δεν) είμαι δεισιδαίμων;

Έπεσε προχτές για ύπνο και είδα το χειρότερό μου εφιάλτη!!! Ήμουνα λέει έγκυος με μια κοιλιά από εδώ μέχρι το Μπαγκλαντές! Ξύπνησα λουσμένη με κρύο ιδρώτα... (Μα τι ακούω στο ράδιο Παναγία μου; ότι ο Αιστάιν έχει δικαιώματα ακόμα και νεκρός και κάνει δήλωση στην εφορία! Τελικά αυτοί οι πούστηδες ούτε τους νεκρούς δεν αφήνουν σε ησυχία!)

Παραλλήρημα τέλος.

Και πήγαμε που λέτε με μια συνάδελφο και το αφεντικό στο μάκρο να πάρουμε κανένα χριστουγεννιάτικο για το μαγαζί και καταλήξαμε να φοράμε με τη συνάδελφο κερατάκια ταράνδου και να βγάζουμε φωτογραφίες δίπλα από ένα χάρτινο Άη Βασίλη (όχι δεν ήμασταν πιωμένες!) Ήταν απλώς μια ανάγκη να γελοιοποιήσουμε για ακόμα μια φορά τον εαυτό μας σε δημόσιο μέρος εκούσια για να μη μπορούν να το κάνουν οι άλλοι.

Και καθώς παίρναμε σβάρνα έναν προς έναν τους διαδρόμους του μάκρο άρχισα να νιώθω μια μικρή ενόχληση μέσα μου. Ήταν η καταναλωτική μανία που είχε αρχίσει να ζυγώνει ολοένα και πιο κοντά και ύπουλα! Και φυσικά έπρεπε να θεραπευτώ!!! Και πήγαμε και πήραμε πακέτα ολόκληρα από 10 είδη διαφορετικής σοκολάτας. Bounty, toblerone, kinder ...ούτε και θυμάμαι. Όλα στο ψυγείο του μαγαζιού είναι που η μαλάκω που είναι στο ίδιο μαγαζι (όχι η συνάδελφος που πήγαμε μάκρο, μια μαλάκω που θα αναφέρεται απλά ως μαλάκω) θεώρησε πως για να είναι τακτοποιημένο το ψυγείο άνοιξε όλα τα σακουλάκια κι έβαλε τις σοκολάτες σε μπολάκια. Τη σακούλα των σκουπιδιών που είναι φίσκα μωρή μαλάκω δε την άδειασες, τις σοκολάτες τακτοποίησες γαμώ τη μαλακία που σε δέρνει!

Ξέρετε τις προάλλες που είπε μέσα στις άκρες το αφεντικό ότι μάλλον θα την κόψει και κάνω υπομονή...

Χμ....τσαντίστηκα και μου έφυγε η έμπνευση....γαμώτο....θα ακούσω λίγη μουσική και ίσως επανέλθω...

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Τι δεν είσαι ρατσιστής; Καλά να πάθεις!

Η κακή μέρα είναι ύπουλη κι ενώ δε φαίνεται από το πρωί σου σκάει απότομα μπροστά στη μάπα, σου δίνει ένα φούσκο και σε τιμωρεί για τους καλούς σου τρόπους!
Είμαι που λέτε στο μαγαζί που εργάζομαι στο οποίο έρχεται "υποτίθεται" ένας τζαμάς μια φορά την εβδομάδα (ναι καλά! Εγώ ένα μήνα δεν τον είχα δει το μπιιιπ!). Έρχεται που λέτε ένας αλλωδαπός, από το Πακιστάν για να ακριβολογούμε με σύνεργα καθαρισμού για τζάμια. Τηλεφωνώ στη συνάδελφο του άλλου μαγαζιού- είχε αργήσει να ανοίξει. Τηλεφωνώ στον υπεύθυνο "Καλημέρα κύριε τάδε! Συγγνώμη που σας ενοχλώ πρωί πρωί, έχει έρθει κάποιος για τα τζάμια". "Καλημέρα, οκ, πλήρωσέ τον και γράψτο σε ένα χαρτί"

Το τραγικό μου λάθος ήταν που δε χαρακτήρισα με την μια τον άνθρωπο που είχε έρθει με την ετικέττα "Πακιστανός"! Γιατί...ο δικός μας ο τζαμάς είναι Έλληνας, που σημαίνει ο νεαρός που ήρθε να καθαρίσει τα τζάμια δεν ήταν αυτός που έρχεται συνήθως κι επειδή εγώ ποτέ δεν τον είχα δει και με το οκ του υπεύθυνου του έκανα νεύμα να αρχίσει τη δουλειά. Εν τέλει το παλικάρι τελείωσε και μου ζήτησε 15 ευρώ (πολλά, η αλήθεια). Στην πορεία έμαθε ο υπεύθυνος τι είχε γίνει και ήρθε να μου τα χώσει επειδή δεν ήξερα ποιος είναι ο γαμωτζαμάς κι επειδή αυτόν τον πλήρωσα 15 ευρώ. "Γιατί δε μου είπες στο τηλέφωνο ότι αυτός που είχε έρθει ήτανε Πακιστανός;" "Ξέρω γω? Δεν το θεώρησα σημαντικό να ειπωθεί." Του πούστη πια! Γιατί, οι άλλοι ξέρουν από πού είμαι κι όταν πάω κάπου λένε "Πέρασε μια Κρητικιά"?
Συνεχίζει ο διάλογος..."Φοβήθηκες μη σε περάσω για ρατσίστρια;" "Όχι κύριε τάδε, απλά δε βρήκα το λόγο να αναφέρω την καταγωγή του." "Πάντως σήμερα είσαι μείον 15 ευρώ ρατσίστρια!"

Σας άρεσε?

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Ιπτάμενο ΜπουγατσοΕρωτηματολόγιο κι ο Θεός Βοηθός!

1) Ποιο ειναι το ποιο περιεργο μερος που εχετε κατουρησει?
Χμμμμ κι έστω ότι το μαθαίνετε, δε ξέρω πού στο καλό θα σας ωφελήσει. Πίσω από ένα τρακτέρ, μπροστά από ένα μαντρί με γίδια. (Δε φταίω εγώ! Ήμουν διακοπές σε ένα χωριό και είχαν εκδήλωση για το 15Αύγουστο και μια γαμωτουαλέτα δεν υπήρχε!)

2)Ποιο ειναι το πιο ηλιθιο πραγμα που εχετε πει σε ατομο που γουσταρετε?
Λέω συχνά ηλιθιότητες, δε μπορώ να θυμηθώ τη μεγαλύτερη...

3)Ποια ειναι η μεγαλυτερη δημοσια ξεφτιλα που εχετε παθει?
Έχει σκιστεί το παντελόνι μου, αλλά ευτυχώς είχα μια ζακέτα και την έδεσα στη μέση μου κι όλα καλά!

4)Ποια ειναι η μεγαλυτερη ποσοτητα φαγητου που εχετε καταναλωσει?
Δυο μεγάλες μπάλες παγωτό πλημμυρισμένες με μερέντα και μισή φεγγαρόπιττα (έσκασα!)

5)Το πιο αστειο ονειρο που εχετε δει?
Χμμμμμμμ, το συγκεκριμένο δεν ήταν αστείο σαν όνειρο αλλά σαν διαδικασία! Είχα δει ότι δε θα κάναμε μάθημα στο σχολείο γιατί θα πηγαίναμε εκδρομή και πήγαμε όντως! (Πάλι καλά, ήμουνα αδιάβαστη)

6)Πιο ειναι το πιο αηδιαστικο πραγμα που θεωρειτε οτι μπορει να κανει ενας ανθρωπος?
Ο άνθρωπος κάνει συνέχεια αηδιαστικά πράγματα!!! Σκεφτείτε το πρωκτικό σεξ. Πού βάζει ο άλλος το πουλί του, τι βγαίνει από εκεί και το φχαριστιέται. (Παναγιά μου αηδία!)

7)Γιατι σας επιασε τελευταια φορα νευρικο γελιο?
Απλά πράγματα, λέγαμε μαλακίες με τη φιλενάδα μου.

8) Ποιο τραγουδι θα χρησιμοποιουσατε ως soundtrack για να σκοτωσετε καποιον?
Goldfinger, τι; μόνο ο James θα το έχει soundtrack?

9)Και πιο τραγουδι θα χορευατε μονο τύφλα?
Δεν έχω γίνει και ποτέ τύφλα για να σκεφτώ, μάλλον αυτή τη βλακεία της Σαμίου "Ο πυρετός με ψήνει κι εσύ είσαι η ασπιρίνη" και λοιπά σκυλάδικα.

10)Θα σας δωσω τρια ονοματα ατομων. Απο αυτα τα τρια πρεπει α) να διαλεξετε εναν τον οποιο θα πετουσατε στον γκρεμο. β) να διαλεξετε εναν τον οποιο πρωτα θα πηδουσατε, και μετα θα πετουσατε στον γκρεμο.γ) να διαλεξετε εναν τον οποιο θα παντρευοσασταν,αλλα δεν θα πηδουσατε ποτε.ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΣΤΗΡΟΙ.Α, πρεπει να δικαιολογησετε με μια το πολυ τρεις σειρες την καθε επιλογη σας.

αριελ-νταμπο το ελεφαντακι-μικυ
Γαμώτο, δε είναι πραγματικά άτομα αυτά! Χμμμ αν και η Άριελ είναι ωραία, είναι ψάρι και δε μπορώ να την πηδήξω! Οπότε πάει γκρεμό (χωρίς θάλασσα από κάτω, εννοείται), θα παντρευόμουν τον Ντάμπο για να με κουβαλάει και θα πηδούσα το Μίκυ μιας και θα είναι προικισμένος καθ'ότι και μαύρος! (Τα 'θελες και τα άκουσες)

μαρξ-βασιλισσα της αγγλιας(η τωρινη)-μητσοτακης
Δύσκολα τα πράγματα... Νταξ' θα παντρευόμουν τη βασίλισσα για τα προνόμια προφανώς, έλεος! θα πετούσα το Μητσοτάκη για να σώσω την ανθρωπότητα, δε θα πηδούσα το Μαρξ θα του έλεγα αυτός να πηδήξει...από το γκρεμό πίσω από το γκαντέμη!

Αντζελα Δημητριου-Μακροπουλος-Στελλα Μπεζεντακου
Δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να πηδήξω Άντζελα, στο γκρεμό, μην πω καλύτερα στην πυρά! Μακρόπουλος γάμο (να γίνω και μάνατζερ του να παίρνω παραδάκι) ε και Στέλλα-τραμπολίνο αφού φαίνεται κορίτσι με εμπειρία!

Ιουλιετα-Μαρια η ασχημη-Μπομπ ο μάστορας
Θα παντρευόμουν οπωσδήποτε Μαρία άσχημη γιατί θα ήταν ευγνώμων που βρήκε κάποιον στη ζωή της και θα με είχε στα ώπα ώπα. Πήδημα με Μπόμπ γιατί είναι...μάστορας ;) (με βάζεις και λέω προστυχιές πρωί πρωί). Δε θα πετούσα την Ιουλιέττα στο γκρεμό, θα έπαιφτε μόνη της όταν θα παντρευόμουν τη Μαρία (αφού έχει τάσεις αυτοκτονίας αποδεδειγμένα!!!)

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Η δουλειά κάνει τους άντρες (αν και δεν είμαι!)

Και ναι! Κάθομαι πρωί πρωί Κυριακής στη δουλειά, μπας και πάρουμε κανένα φράγκο να ζήσουμε σαν άνθρωποι, σε μια εποχή που οι συνθήκες σε σ(μ)πρώχνουν να εκπορνευτείς και να τα φτιάξεις με τον πρώτο τυχόντα εφοπλιστή, εισοδηματία, μεγαλο-επιχειρηματία μπας και μπορέσεις να φτιάξεις το σπιτικό σου! Νταξει αστειεύομαι. Δε θα έκανα (προς το παρόν :P) κάτι τέτοιο... Κουτσά στραβά, αφήνεις πίσω κανένα ρουχαλάκι, κάνεις και λίγη δίαιτα (για το καλό της σιλουέτας μας βρε δουλεύει το σύστημα!) και καταφέρνεις έτσι να πληρώσεις το νοίκι και τους παραφουσκωμένους από "τρόμπες" λογαριασμούς.
Και ναι! Δουλεύεις παράλληλα με τους σπουδές σου μπας και μαζέψεις τίποτα να πάρεις κανένα αυτοκίνητο μη ξεποδαριάζεσαι στα ΜΜΜ και μην είσαι πάντα στα όρια της ασφυξίας με τη μποχαδούρα που επικρατεί (ΠΑΝΤΑ). Και πάνε λίγο ακόμα πιο πίσω οι σπουδές σου (όχι ότι εάν δε δούλευες θα πήγαιναν ιδιαιτέρως μπροστά, αλλά μια το ωράριο που δε σου επιτρέπει να ανεβαίνεις συχνά στη σχολή, μια είσαι πτώμα και δε μπορείς να διαβάσεις ούτε σημείο στίξης, μένεις λίγο πίσω. Κι η μάνα: "Παιδί μου πόσα μαθήματα χρωστάς; Πότε θα τελειώσεις; Έχεις κατ'αρχήν σκοπό να τελειώσεις; Πρέπει να γίνεις ανεξάρτητη να μην έχεις κανένα πάνω από το κεφάλι σου." Και τα γνωστά παραληρήματα των μανάδων. Από την άλλη έχεις τον πατέρα σου "Δε με νοιάζει πόσα χρόνια θα κάνεις να σπουδάσεις, το θέμα είναι ότι θα φύγεις από το σπίτι, θα παντρευτείς". Όλα αυτά όμως δεν τα θεωρώ προβλήματα, είναι τα μυρωδικά στη ζωή μου με τα οποία ασχολούμαι όταν δεν έχω κάποιο πρόβλημα αληθινό.
Ας μην ξεφεύγω. Κι είμαι που λέτε στη δουλειά κι ενώ έπρεπε να έχω στείλει ήδη ένα κείμενο στη δεύτερη χόμπι-άνευ αποδοχών-δουλειά μου εγώ κάθομαι και γράφω τούτο εδώ το μπλογκ.
Και γιατί δουλεύω Κυριακή; Για να παίρνω περισσότερα χρήματα, τα οποία αυτό το μήνα τα προ-επένδυσα στο πρώτο ακριβό πράγμα που πήρα ολομόναχη, χωρίς οικονομική βοήθεια από κανένα. Τα άτιμα, κόστισαν 182 ευρώ και ήταν έρωτας από την πρώτη ματιά!!! Αλλά ας μη με πιάνει η γυναικεία μου καταναλωτική μανία έχουμε και δουλειές...μπα (ποιος θα έρθει ρε πούθτη Κυριακάτικο στο μαγαζί και πρέπει να είμαι εδώ να τον εξυπηρετώ;) Άτιμη κοινωνία. Άραγε το κοινωνια βγαίνει από το κοινό και τον ώνο; Μήπως είμαστε ένα κοινό από γαιδούρια τελικά; Χμμμμ
Παραλήρημα Στοπ. Σας χαιρετώ Στοπ. Bye στοπ!