Η κακή μέρα είναι ύπουλη κι ενώ δε φαίνεται από το πρωί σου σκάει απότομα μπροστά στη μάπα, σου δίνει ένα φούσκο και σε τιμωρεί για τους καλούς σου τρόπους!
Είμαι που λέτε στο μαγαζί που εργάζομαι στο οποίο έρχεται "υποτίθεται" ένας τζαμάς μια φορά την εβδομάδα (ναι καλά! Εγώ ένα μήνα δεν τον είχα δει το μπιιιπ!). Έρχεται που λέτε ένας αλλωδαπός, από το Πακιστάν για να ακριβολογούμε με σύνεργα καθαρισμού για τζάμια. Τηλεφωνώ στη συνάδελφο του άλλου μαγαζιού- είχε αργήσει να ανοίξει. Τηλεφωνώ στον υπεύθυνο "Καλημέρα κύριε τάδε! Συγγνώμη που σας ενοχλώ πρωί πρωί, έχει έρθει κάποιος για τα τζάμια". "Καλημέρα, οκ, πλήρωσέ τον και γράψτο σε ένα χαρτί"
Το τραγικό μου λάθος ήταν που δε χαρακτήρισα με την μια τον άνθρωπο που είχε έρθει με την ετικέττα "Πακιστανός"! Γιατί...ο δικός μας ο τζαμάς είναι Έλληνας, που σημαίνει ο νεαρός που ήρθε να καθαρίσει τα τζάμια δεν ήταν αυτός που έρχεται συνήθως κι επειδή εγώ ποτέ δεν τον είχα δει και με το οκ του υπεύθυνου του έκανα νεύμα να αρχίσει τη δουλειά. Εν τέλει το παλικάρι τελείωσε και μου ζήτησε 15 ευρώ (πολλά, η αλήθεια). Στην πορεία έμαθε ο υπεύθυνος τι είχε γίνει και ήρθε να μου τα χώσει επειδή δεν ήξερα ποιος είναι ο γαμωτζαμάς κι επειδή αυτόν τον πλήρωσα 15 ευρώ. "Γιατί δε μου είπες στο τηλέφωνο ότι αυτός που είχε έρθει ήτανε Πακιστανός;" "Ξέρω γω? Δεν το θεώρησα σημαντικό να ειπωθεί." Του πούστη πια! Γιατί, οι άλλοι ξέρουν από πού είμαι κι όταν πάω κάπου λένε "Πέρασε μια Κρητικιά"?
Συνεχίζει ο διάλογος..."Φοβήθηκες μη σε περάσω για ρατσίστρια;" "Όχι κύριε τάδε, απλά δε βρήκα το λόγο να αναφέρω την καταγωγή του." "Πάντως σήμερα είσαι μείον 15 ευρώ ρατσίστρια!"
Σας άρεσε?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου