Πάλι καλά που (δεν) είμαι δεισιδαίμων;

Έπεσε προχτές για ύπνο και είδα το χειρότερό μου εφιάλτη!!! Ήμουνα λέει έγκυος με μια κοιλιά από εδώ μέχρι το Μπαγκλαντές! Ξύπνησα λουσμένη με κρύο ιδρώτα... (Μα τι ακούω στο ράδιο Παναγία μου; ότι ο Αιστάιν έχει δικαιώματα ακόμα και νεκρός και κάνει δήλωση στην εφορία! Τελικά αυτοί οι πούστηδες ούτε τους νεκρούς δεν αφήνουν σε ησυχία!)

Παραλλήρημα τέλος.

Και πήγαμε που λέτε με μια συνάδελφο και το αφεντικό στο μάκρο να πάρουμε κανένα χριστουγεννιάτικο για το μαγαζί και καταλήξαμε να φοράμε με τη συνάδελφο κερατάκια ταράνδου και να βγάζουμε φωτογραφίες δίπλα από ένα χάρτινο Άη Βασίλη (όχι δεν ήμασταν πιωμένες!) Ήταν απλώς μια ανάγκη να γελοιοποιήσουμε για ακόμα μια φορά τον εαυτό μας σε δημόσιο μέρος εκούσια για να μη μπορούν να το κάνουν οι άλλοι.

Και καθώς παίρναμε σβάρνα έναν προς έναν τους διαδρόμους του μάκρο άρχισα να νιώθω μια μικρή ενόχληση μέσα μου. Ήταν η καταναλωτική μανία που είχε αρχίσει να ζυγώνει ολοένα και πιο κοντά και ύπουλα! Και φυσικά έπρεπε να θεραπευτώ!!! Και πήγαμε και πήραμε πακέτα ολόκληρα από 10 είδη διαφορετικής σοκολάτας. Bounty, toblerone, kinder ...ούτε και θυμάμαι. Όλα στο ψυγείο του μαγαζιού είναι που η μαλάκω που είναι στο ίδιο μαγαζι (όχι η συνάδελφος που πήγαμε μάκρο, μια μαλάκω που θα αναφέρεται απλά ως μαλάκω) θεώρησε πως για να είναι τακτοποιημένο το ψυγείο άνοιξε όλα τα σακουλάκια κι έβαλε τις σοκολάτες σε μπολάκια. Τη σακούλα των σκουπιδιών που είναι φίσκα μωρή μαλάκω δε την άδειασες, τις σοκολάτες τακτοποίησες γαμώ τη μαλακία που σε δέρνει!

Ξέρετε τις προάλλες που είπε μέσα στις άκρες το αφεντικό ότι μάλλον θα την κόψει και κάνω υπομονή...

Χμ....τσαντίστηκα και μου έφυγε η έμπνευση....γαμώτο....θα ακούσω λίγη μουσική και ίσως επανέλθω...