Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Ο μαλάκας Έλληνας...

Στέλνουμε τραγούδι με αγγλικό στίχο στη Eurovision, θες ελληνικό.
Στέλνουμε με ελληνικό, θες αγγλικό.
Στέλνουμε νεαρή γυναίκα, θες μεγάλο καλλιτέχνη.
Στέλνουμε μεγάλο καλλιτέχνη, θες νέο αίμα.
Στέλνουμε άντρα, θες γυναίκα.
Στέλνουμε ελληνικό ήχο, θες ευρωπαϊκό.
Στέλνουμε ευρωπαϊκό, θες λύρα.
Δεν υποστηρίζεις ποτέ την επιλογή, αν τα πάει καλά, ξαφνικά εσύ πάντα ήσουν υπέρ του τραγουδιού.
Σου αρέσει το τραγούδι και πάει κάπως χαμηλα, εσένα ΠΟΤΕ δε σου άρεσε.
ΜΑΛΑΚΑ ΕΛΛΗΝΑ που κάνεις σα πεντάχρονο που δεν αντέχει να χάνει στο κυνηγητό, ωρίμασε μια στάλα και μάθε ότι κάποια πράγματα είναι προς διασκέδαση κι όχι για να βγάλουμε το άχτι και τα ψυχολογικά μας στον εκάστοτε καλλιτέχνη που στέλνεται στη Eurovision.
Δηλαδή ΧΕΣΕ μας επιτέλους! Τη μια σου βρωμάει το ένα, την άλλη το άλλο. Την Παπαρίζουν την κράζανε την πρώτη φορά που είχε πάει ως αντικ και μέχρι να κερδίσει τη δεύτερη φορά πάλι την κράζανε.
Αυτά που πρέπει να πάρει σοβαρά ο Έλληνας δεν τα παίρνει, αυτά που κάνουν οι πολιτικοί δεν τα πολεμάει, ο Αλκαίος τους ενόχλησε!
Κομπλεξικέ λαέ...

3 σχόλια:

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

Δεν έχεις κι άδικο... Καλημέρα!

amalthia είπε...

ωχ συμπτωματικά πρίν έγραψα Ελλάδα η κομπλεξική στο προηγούμενο πόστ.

εγώ πάντως θέλω να μην πηγαίνουμε Γιουροβύζιον..έτσι δεν θα προβληματιζόμαστε!

Loud Melody είπε...

Κάτι ξέρει κι η Ιταλία που δεν παίρνει μέρος!