Σε ένα κατάστημα ρούχων στο Περιστέρι, όπου η μητέρα μου αγοράζει πολύ συχνά... μάλιστα είχα πάρει κι εγώ από κει ένα πολύ όμορφο σακάκι, δούλευε ένα τρισχαριτωμένο κορίτσι 18 περίπου ετών, ευγενικό, εξυπηρετικό, σκέτη γλύκα.
Το κορίτσι αυτό, το Σάββατο είχε ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο και τώρα βρίσκεται στην εντατική, παράλυτο από τη μέση και κάτω σε κρίσιμη κατάσταση. Δεν είναι κρίμα κι άδικο; Είναι και παραείναι! Ένα κορίτσι παράδειγμα, που δούλευε για να ζήσει κι ήταν πραγματικά η χαρά προσωποποιημένη να πάθει κάτι τέτοιο; Αυτό είναι που λέμε "αμαρτία απ' το Θεό".
Της εύχομαι ο,τι καλύτερο πραγματικά και θα της στέλνω όση θετική ενέργεια μπορώ.
4 σχόλια:
πολύ λυπηρό...
μπορεί να μη γνωρίζω καν αυτό το κορίτσι, αλλά ο τρόπος με τον οποίο έγραψες την ιστορία της με έκανε να αισθανθώ κάτι. αν και ο θεός δεν κολάει σε τέτοιες περιπτώσεις.
είναι η κατάρα και η μαγεία της ζωής. δεν ξέρουμε τι μας περιμένει στην επόμενη στροφή...
Καλά κάτι τέτοια ακούω και μετά έχω έμμονες ιδέες.
Όσο για το nickname... δεν ξέρω, η αλήθεια είναι σε έχω συνηθίσει έτσι :P
μακάρι να πάνε όλα καλά και να το ξεπεράσει η κοπέλα.
Εάν ήμουν σίγουρη ότι πιστεύω στο Θεό θα προσευχόμουν,αλλά δεν είμαι κι ίσως αυτό δε βοηθάει και πολύ...
Δημοσίευση σχολίου