Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

Sonatine (volume 3) the 100th


Πετάει ελεύθερη στον ουρανό. Δε βλέπει ό,τι δεν της αρέσει, δεν ακούει ό,τι τη στεναχωρεί, δεν την νοιάζει τίποτα μη άξιο αναφοράς.
Δεν έχει βάρη, βάσανα, ευθύνες, υποχρεώσεις,φοβίες, ελαττώματα ή προτερήματα.
Είναι άυλη σαν αύρα, σαν μια άπιαστη ασύλληπτη έννοια.
Έχει τους πάντες και κανέναν. Την αγαπούν όλοι και κανείς. Αγαπά τους πάντες και κανένα.
Δε θυμάται τίποτα άσχημο, ούτε καλό. Έχει μια υπέροχη διάθεση. Δεν κοιτάει ούτε παρελθόν, ούτε παρόν, ούτε μέλλον.
Δεν έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον.
Δεν ακούει φασαρίες...δε βλέπει ασχήμια, δεν νοιώθει αμηχανία, πόνο, δυστυχία, μίσος, θυμό, κακία. Νιώθει κάτι ωραίο κι ανεξάρτητο.
Δεν ξέρει ακριβώς που είναι αλλά δεν την νοιάζει, δεν έχει ανάγκη. Δεν έχει κάποιο σκοπό, δεν έχει κάποιο προορισμό.







Κυλάει όπως οι νότες μιας γλλυκόηχης μελωδίας στον αέρα. Ταξιδεύει σαν τη μυρωδιά μιας νοστιμιάς γύρω γύρω, όπως η μυρωδιά στις μύτες των ανθρώπων που την καταλαβαίνουν αλλά δε μπορούν να τη δουν και να την αγγίξουν έτσι κι αυτή. Είναι κάτι που αισθάνονται αλλά δε βλέπουν και δε μπορούν να αγγίξουν.
Είναι τα πάντα και τίποτα μαζί. Είναι ωραία και άμορφη ταυτόχρονα. Ξέρει τα πάντα αλλά δεν τις χρειάζεται τιποτα.
Τίποτα δεν την ταλαιπωρεί, δεν την αλλοιώνει. Τίποτα δεν την κάνει να υποφέρει ή να την ψυχοφθείρει.







Είναι ένα πνεύμα ελεύθερο και χαρούμενο απλά και μόνο με την ύπαρξή του. Είναι ένα όνειρο, ένας άγγελος που στάζει νερό όταν διψάνε, μια νεράιδα που βοηθά τις σταχτοπούτες να πάνε στο χoρό. Δεν περιμένει αντάλλαγμα και δεν τη νοιάζει.
Είναι μια νεράιδα μικρή, χαριτωμένη, χαρούμενη κι ελεύθερη.



Δεν υπάρχουν σχόλια: