A sociopath never confesses...

Ψυχολογία. Υπάρχουν άνθρωποι με σοβαρές ανασφάλειες. Άνθρωποι που βασανίζουν καθημερινά τον εαυτό τους επειδή πιστεύουν οτι they don't make the cut. Και μπορεί να έχουν δίκιο. Κλαίνε κρυφά στον εαυτό τους το βράδυ και κάνουν τα πάντα για να ξεχαστούν. Κυρίως όμως κάνουν ότι μπορούν για να γεμίσουν τη ζωή τους. Προσπαθούν απελπισμένα να διαδώσουν την "καλή τους μεριά" και τη δημοτικότητά τους. Προσέχουν πάντα τι λένε στους άλλους κι εκφράζονται ελεύθερα σε ελάχιστα άτομα και φυσικά δεν είναι ειλικρινείς ούτε καν στον ίδιο τους τον εαυτό. Η φιλενάδα γίνεται από τη μια η γλυκειά παλιά φίλη κι από την άλλη η τσιγκούνα που εκτυπώνει τις εργασίες της σπίτι τους. Το αίσθημα γίνεται από τη μία "ο άντρας" κι από την άλλη το σκυλάκι που τους ακολουθεί παντού κι έχει χάψει το παραμύθι. Ένας άνθρωπος που λέει "σ'αγαπω" καθημερινά στο τηλέφωνο γίνεται ο μαλάκας που έχουν για να περνάνε το χρόνο τους. Το τσουλάκι που κάποτε θα πηδούσαν και θα έφευγαν έχει γίνει η γυναίκα που τους κυβερνά (και γελάνε μαζί του όλοι οι άντρες στη γειτονία που λέει και το άσμα). Ο φίλος που ακούει τις παράνοιές τους είναι ο βλάκας που αν δεν κανονισουν οι ίδιοι για καφέ δε θα ήταν ποτέ φίλοι. Το άτομο που πάσχει από μια ασθένεια γίνεται ο ξεροκέφαλος που δεν πρόσεχε τη ζωή του και τώρα φταίει για αυτά που τραβάει.
Μπορεί αυτά να σας ακούγονται ξένα, μπορεί και οικεία. But the thing is, we always bite the bait. Όταν πιστεύουμε ότι υπάρχει πραγματικό φως στο τούνελ πέφτουμε πάνω στο μαλάκα που μας περίμενε με ένα φτηνό φακουδάκι μέσα σε μια ρουφήχτρα. Όταν θέλουμε να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο, μπορεί να ξεγελαστούμε από τον ύπουλο που έχει γεμίσει το ποτήρι με δηλητήριο. We can never be sure.
Το όπλο στο να είμαστε εμείς καλά είναι να μας γεμίζει πρώτα από όλα ο εαυτός μας. Αν μια διαταραγμένη προσωπικότητα δεν είναι καν ολοκληρωμένη τότε δε μπορεί καν να έχει ταυτότητα και πότε παρουσιάζονται ως οι πιο καλοί άνθρωποι, άλλωτε θέλουν να κάνουν κόλαση τη ζωή των άλλων και προσπαθούν να ανέβουν στα ίδια τους τα μάτια.
Ένας άνθρωπος που δε σέβεται τον εαυτό του τόσο ώστε να φροντίζει να έχει τη συνείδησή του καθαρή τι σας κάνει να πιστεύετε ότι θα μοιραστείτε μαζί του το οτιδήποτε αφού ο ίδιος δεν ξέρει τι είναι και τι έχει.
Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι η παλιά μου συνάδελφος (ανατρέξατε σε παλαιότερα ποστ). Η κοπέλα είχε τόσο μια τόσο ελλειπή προσωπικότητα που είχε καταντήσει να μην ξέρει ποια είναι. Στο αφεντικό της ήταν υπόδειγμα και πίσω έλεγε "Χέστηκα για το κωλομάγαζο του φαλακρού κωλόγερου". Οι συνάδελφοι ήταν η Ελενίτσα, η Μαριγούλα, η Νατασσούλα και πίσω τους ήταν η χαζή κακάσχημη, η ξινή ελαφρόμυαλη και η σπαστική αγενής. Ο πελάτης ήταν ο κύριος τάδε με το καλό γούστο στις ταινίες που μόλις έβγαινε από το μαγαζί ήταν ο μαλάκας που δεν πρόσεξε τα καινούρια της εξτένσιον (ξερω γω).
Για να μην πάμε σε άγνωστα πρόσωπα που επειδή τους καταπιέζει η γυναίκα ή η πεθερά τους σε ένα τρακάρισμα βγαίνουν να βρίσουν τον μπροστά που ΔΕΝ έτρεχε για να το παίξουν σε κάποιον βρε παιδί μου νταήδες, αντί να γίνουν άνθρωποι και να ρωτήσουν αν ζει ο άλλος ή αν πεθαίνει. Ή ο ηλίθιος που στην εθνική κατεβαίνει απο το αμάξι σταματώντας την κυκλοφορία στη μια λωρίδα για να πάει να πουλήσει μαγκιά στο λεωφοριατζή που δεν τον άφησε να αλλάξει λωρίδα.
Αυτό που με τσαντίζει σε όλα αυτά τα άτομα είναι το ότι αντί να προσπαθήσουν να γεμίσουν τον εαυτό τους σωστά, προσπαθούν να ξεχάσουν τις ελλείψεις τους με το να προσπαθούν να προκαλέσουν τα ίδια σε άλλους ανθρώπους. Αυτό είναι το αντίθετο της εξέλιξης. Αντί να εξελίσσονται σε καλύτερα άτομα γίνονται πιο ζώα. Επειδή κάποιοι τους φαίνονται καλύτεροι αντί να προσπαθούν να τους ξεπεράσουν απλά τους ρίχνουν λάσπη και σκατά για να τους φέρουν στα ίσα τους.
Ως κλείσιμο, έχω να δώσω μία συμβουλή. Να αγαπάτε εσάς γι αυτό που πραγματικά είστε κι οι γνώμη των ασήμαντων είναι για τον εαυτο τους και μόνο. Να κάνετε παρέα με άτομα που σας αγαπάνε πραγματικά και μην εθελοτυφλείτε σε παρατυπίες και πράξεις ατόμων γύρω σας που σας πληγώνουν. Όσο και να θέλουν τη φιλίας σας και να σας ικετεύουν, άτομα που σας πιέζουν να κάνετε παράλογα πράγματα στο όνομα της ευκαιριακής φιλίας, απλά δεν τους χρειάζεστε. Υπάρχουν εκεί έξω άτομα που πραγματικά αξίζουν την παρέα σας και δεν προσπαθούν να αλλοιώσουν την προσωπικότητά σας. Και να θυμάστε ότι κανένας που αξίζει πραγματικά δε χάνεται κι όσοι μαλάκες υπάρχουν εκεί έξω καίγονται καθημερινά στην κόλαση που έφτιαξαν οι ίδιοι ενώ εσείς απολαμβάνετε την ταινιούλα σας με τους φίλους σας ;) Stay strong and tuned to my blog.

Loud Melody ;)