Το ότι είμαι καμμένο ατομάκι το έχετε ψιλοκαταλάβει....
Σήμερα, μου ήρθε στο μυαλό ένα παραμύθι που μου έλεγε η μαμά μου, όταν ήμουν μικρή, την Κοκκινοσκουφίτσα. Και θυμήθηκα πως κατά το τέλος της ιστορίας, αφού ο κακός λύκος είχε φάει τη γιαγιά και την μικρή περίεργη Κοκκινοσκουφίτσα, πέρασε ένας κυνηγός και τον σκότωσε κι άνοιξε την κοιλιά του λύκου κι έβγαλε τα καημένα τα κορίτσια έξω.
Κι εδώ αγαπητοί συν-bloggers έχω να σας θέσω το ερώτημα... ο κυνηγός, όντως ξεκοίλιασε το λύκο για να βγάλει έγω τη γιαγιά και τη μικρή, ή ο λύκος έπεσε θύμα της ματαιοδοξίας για να γίνει γούνα στους ώμους της Κοκκινοσκουφίτσας (και θα άλλαζε όνομα σε Γουνοσκουφίτσα...);
Πού ήταν η προστασία ζώων όταν η Κοκκινοσκουφίτσα παρενοχλούσε το λύκο με την παρουσία της και το δάσος, καταπατώντας το και απογυμνώνοντάς το από λουλούδια;
Μήπως τελικά μας ταίζουν κουτόχορτο; Θα κάνω ανάλογες σκέψεις και με άλλα παραμύθια γιατί μπορεί να μην είχε τόσο άδικο η μάγισσα να θέλει να φάει το Γιαννάκη και τη Μαργαρίτα (Χάνσελ και Γκρέτελ για άλλους), το σπίτι της έφαγαν στο κάτω κάτω....
Εκνευρίστηκα τώρα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου