Είναι γνωστό ότι είμαι υποστηρικτής του "όταν κάποιος μου τη σπάει τον γράφω κανονικά και τον στέλνω από κεί που ήρθε".
Η κριτική είναι πάντα αποδεκτή όταν αναφέρεται με σκοπό το να σε βοηθήσει να κάνεις κάτι καλύτερο. Τι γίνεται όμως όταν η κριτική βγαίνει σαν αντίδραση κι όχι για κάποιο συγκεκριμένο λόγο; Όταν ο άλλος ψάχνει μια αιτία για να αρπαχτεί και να έχει να πει ότι κάτι του έκανες;
Φυσικά, όταν πρόκειται για κάποιο ασήμαντο άτομο γελάς κι αν γουστάρεις του σπας λίγο τα νεύρα αλλά όταν είναι από άτομο που δε μπορείς να το αποφύγεις ίσως λόγω συγγένειας ή λόγω μιας καλής σχέσης (γείτονες, γνωστοί κτλ) μέχρι πού μπορείς να ανεχτείς αυτό το καιροφύλαγμα; Ναι, οκ ξέρεις ότι είσαι ένα οκ άτομο, ίσως και ευχάριστο, μπορεί κάποιος να σε έχει στη μπούκα, ανθρώπινο είναι κι αυτό. Όταν όμως για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορείς να του πεις "αντε ρε φίλε κοίτα τη μάπα σου" τι μπορείς να κάνεις για να μην νιώθεις καταπίεση από μια τέτοια κατάσταση;
Ξέρω ότι είναι λίγο αόριστο αυτό που λέω αλλά ας το συγκεκριμενοποιήσω. Η Ξανθούλα μου κάποια στιγμή θα παντρευτεί. Αναγκαστικά αυτό τον καιρό μένει μαζί με το ζευγάρι και η μητέρα του αρραβωνιαστικού της. Το θέμα είναι ότι τα πράγματα είναι πολύ τραβηγμένα και η μια ψάχνει να βρει κάτι να αρπαχτεί και να έχει πρόβλημα με την άλλη. Προσπαθώ να είμαι αντικειμενική αλλά λόγω φιλίας, δε μπορώ παρά να υποστηρίξω την Ξανθούλα. Οκ, κάνει το χατήρι του αρραβωνιαστικού της. Δέχτηκε να μείνουν για λίγο όλοι μαζί, αλλά μέχρι ποιο σημείο πιο θα πρέπει να "δείχνει κατανόηση" και να κάνει υπομονή με την παραξενιά της μέλλουσας πεθεράς της; Όταν με ρωτάει τι να κάνει δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να της απαντήσω κάτι γιατί πραγματικά δεν ξέρω τι να της πω. Ο αντιδραστικός και "δε σηκώνω μύγα στο σπαθί μου" χαρακτήρας θέλει να της πει "γράψε τη κανονικά και κάνε τη ζωή σου" από την άλλη όντως πρέπει να δείξει μια κάποια κατανόηση στην κατάσταση αυτή για χάρη αυτού που αγαπάει αλλά μέχρι ποιο σημείο; Θα πρέπει να ανεχτεί την κριτική πάνω σε κάθε της λέξη από την πεθερά της; Εγώ πιστεύω πως όχι, αλλά αφού μένουν στο ίδιο σπίτι θα πρέπει να προσαρμοστεί; Ίσως αλλά έτσι δε θα καταπιέζει τον εαυτό της και θα είναι μίζερη;
Θα ήθελα τη γνώμη σας σαν άτομα που δεν ξέρουν τα πρόσωπα που έχω κατά νου και έτσι ίσως είστε πιο αντικειμενικοί.
P.S.: That's why I think marriage stuff is a motherf***er! She has a nice ring though!!!
11 σχόλια:
να την γράψει στα παλιά της τα παπούτσια και σημειωτέον δεν είναι η μόνη που θα έπρεπε να κάνει υποχωρήσεις. εφ όσον της επέβαλλε την μάνα του να την κάνει και ζάφτι- ο γιος. ανεπίτρεπτα πράγματα.
Αχ, χαίρομαι τουλάχιστον που έχουμε την ίδια γνώμη. Σε αυτό συμφωνώ κι εγώ. Δεν έχει βάλει όρια στη μάνα του το παλικάρι. Λες και είναι μωρό της συμπεριφέρεται...
βασικά δώσε κάνα ίνφο ακόμα
έμενε μόνη της και είπε να πάει στο σπίτι του γαμπρού ο οποίος έμενε μαζί με την μάνα του;
ο γαμπρός έμενε με την μάνα του και τώρα που πήγαν όλοι σε καινούριο σπίτι την κουβάλησε μαζί;
γιατί αν τους ήρθε από το πουθενά (κοινώς έμενε ο καθένας μόνος του και όταν ήταν να συγκατοικήσουν ήρθε και η πεθερά) τότε γαμπρός και πεθερά θέλουν γερό κλωτσίδι
Μένει εκτός Αθηνών. Ήρθε για κάποιες δουλειές και θα καθοτανε περίπου 15 μέρες κι αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχει συμπληρώσει 2 μήνες επειδή κάθε μέρα "δεν αισθάνεται καλά για να φύγει" that's total bullshit if you ask me, άμα δεν αισθάνεσαι καλά 2 μήνες πήγαινε σε ένα νοσοκομείο γιατί κάτι δεν πάει καλά
Δυο λέξεις:
Ποντικο-φάρμακο.
Ανιχνεύσιμο!!!
ο ρόλος του καλού της ποιος είναι? Τι γνώμη έχει για όλα αυτά? τα γνωρίζει? Δε ξέρω αλλά μου θυμίζει πολύ serial η όλη η ιστορία, κάτι σαν 7 θανάσιμες πεθερές! Νομίζω ότι δεν είναι δυνατόν δύο νέοι άνθρωποι να μην μπορούν να ζήσουν ελεύθερα τη ζωή τους! Τι γονείς είναι αυτοί που δεν θέλουν τα παιδιά τους να είναι μόνα τους και ευτυχισμένα?
Γεια σου Αναστασία! Αυτή τη στιγμή που μιλάμε πλέον έχει φύγει (επιτέλους) η "θανάσιμη πεθερά" από το σπίτι. Ο ρόλος του παλικαριού ήταν όπως κάθε καλού άντρα (ναι υπάρχουν και τέτοιοι) που στριμώχνεται στη γωνία και δε θέλει να τραβήξει το σκοινί, έλεγε στη μία να αντέξει, έλεγε στην άλλη να μην είναι τόσο απαιτητική κτλ...
Τι το ψάχνουμε, άμα υπάρχει αντιπάθεια σε γυναίκες είναι σα να πολεμάνε ύαινες!
Τουλάχιστον έφυγε όπως λες. Αλλά η λύση στο πρόβλημα είναι η συζήτηση imo. Δλδ η Ξανθούλα να έκανε μια κουβεντούλα με τον δικό της [με ωραίο τρόπο ε!]
Πω πω αυτά τα τράβαγε και μια φίλη μου αλλά επειδή ήταν και αυτή υπερβολική της έλεγα να το βουλώνει και να την γράφει ευγενικά...για μένα όμως πάντα φταίει ο γιός!
πάρε τη μανούλα σου και μίλησε της κωλόπαιδο γιατί αν το κάνει η wife to be θα ειπωθούν βαριές κουβέντες που δεν ξεχνιούνται!
πάντως είναι να μη σου τύχει!
Ergaleio, εννοείται ότι γίνοταν συζήτηση για το θέμα, απλά δεν υπήρχε δράση.
Amalthia, αυτό φοβόμουν κι εγώ, μην την πιάσει καμιά μέρα και μαλλιοτραβηχτουν!
Δημοσίευση σχολίου