Game by flons!!!

Πόσο μου αρέσουν τα παιχνιδάκια!!! :) Από τη φλονσίτα!

1. Πότε ήταν η πρώτη φορά που αυνανίστηκες; (τι ευγένεια)

Όντως, τι ευγένεια! :P

2. Σου αρέσουν τα σκυλιά ή τα γατιά;

Και τα 2 αλλά πιο πολύ τα κουτάβια

3. Πλένεις κάθε μέρα τα δόντια σου;

Προσπαθώ να τα πλένω όσο συχνά μπορώ.

4. Για ποια εμπειρία της ζωής σου ντρέπεσαι πιο πολύ;

Είχα πάει για αιμοδοσία και ήταν σκισμένο το παντελόνι μου! (ναι πίσω στον κώλο!) Η νοσοκόμα για κάποιο λόγο με έδιωχνε και δεν ήθελε να μου πάρει αίμα και δε μπορούσα να καταλάβω το γιατί, ίσως να με πέρασε για καμιά ζητιάνα με το σκισμένο παντελόνι :P

5. Ποια είναι η πρώτη ταινία που σου έρχεται στο μυαλό και γιατί;

Πολλές :/

6. Σου αρέσουν τα φουντούνια;

Ναι! Φουντούνια, πακοτίνια τρέλααααααα

7. Είχες ποτέ ερωτικές φαντασιώσεις με καρτούν;

Δε θα το έλεγα

8. Έχεις ευχηθεί για κανένα να ψοφήσει;

Ίσως αποτελεί έκπληξη αλλά όχι! Έχω ευχηθεί για κάποιον να πάθει αμνησία για να με ξεχάσει και να μην ασχολείται μαζί μου (επειδή μου έπρηζε τα ούμπαλα, πολύ όμως) δεν ξέρω αν πιάνεται κάπως :/

Do you game?

Αυτή η ανάρτηση είναι η απάντησή μου για ένα παιχνίδι από την υπέροχη Ουφ!

Με λίγα λόγια πρέπει να γράψω 10 πράγματα που αγαπώ και για να το κάνω πιο πλούσιο είπα να γράψω και 10 πράγματα που μισώ :)

10 Πράγματα που αγαπώ:

1) Τους δικούς μου ανθρώπους

2) Τη μουσική

3) Τις καλές ταινίες

4) Τις νεράιδες

5) Την τέχνη του μακιγιαζ

6) Τον ήπιο καιρό

7) Την ηρεμία

8) Το μαγειρεμένο, με μεράκι, φαγητό

9) Τα ταξίδια

10) Ναι, κι εγώ το ίντερνετ!

10 Πράγματα που μισώ (ίσως όχι μισώ αλλά πιο πολύ σιχαίνομαι)

1) Το να είμαι άρρωστη (όπως τώρα)

2) Την ηλιθιότητα

3) Τον δυνατό ήλιο

4) Τα μπάζα που κοτσάρουν εξτένσιον και νομίζουν ότι γίνονται θεές αν κι αυτό εμπεριέχεται στην ηλιθιότητα...

5) Τον ρατσισμό (αν και είμαι ρατσίστρια ως προς την προηγούμενη κατηγορία :P )

6) Την αχαριστία

7) Την ακρίβεια

8) Τη ρόκα (ναι αυτό που βάζουμε στη σαλάτα)

9) Το εκπαιδευτικό μας σύστημα

10) Το πόσο καθυστερημένοι είμαστε ως κράτος

Αυτά τα ολίγα σας taggάρω όλους, θα χαρώ πολύ να το κάνετε κι εσείς, αν δε θέλετε μπορείτε να απαντήσετε σε σχόλιο.

Περαστικά σε όλους τους αρρωστούληδες, σας φιλώ!!!

Belgrade - The Photos Vol.1

To be continued...

Σερβία - Τα Συμπεράσματα και Λοιπές Πληροφορίες επειδή βαριέμαι να γράψω για τις υπόλοιπες μέρες μία μία...

Οι Σέρβοι αγαπούνε πάρα πολύ τους Έλληνες και τους Τούρκους.

Σέβονται τη χώρα τους και η ρύπανση είναι ελάχιστοι, το ίδιο και οι βανδαλισμοί (μόνο κάποια γκράφιτι, σπανίως).

Το νόμισμά τους έχει χαμηλή αξία και αντιστοιχεί στο δικό μας λεπτό.

Έχουν πάμφθηνα φαγητά, ποτά και τσιγάρα.

Ακόμη και το κέντρο της είναι χίλιες φορές καλύτερο από της Αθήνας.

Οι οδηγοί σέβονται και τους άλλους οδηγούς και τους πεζούς.

Εάν ένας πεζός διασταυρώνει ένα δρόμο ακούγοντας μουσική ή μιλώντας στο τηλέφωνο θα πάρει πρόστιμο.

Τα ταξί κάνουν αμανέδες για να τα χρησιμοποιήσετε.

Στα λεωφορεία μπορείς να κόψεις μέσα εισητήριο από τον οδηγό αλλά είναι παραπάνω από το διπλάσιο η τιμή του.

Κάνουν μια παραλλαγή της τσικουδιάς, τη "Ρακία" η οποία μπορεί να προέρχεται από δαμάσκηνο, κεράσι ή άλλο φρούτο και είναι λιγότερο δυνατή.

Ένα από τα παραδοσιακά φαγητά τους είναι το κεμπάπ.

Είναι ένα υπέροχο μέρος για οικονομικές διακοπές στο εξωτερικό αφού μπορείς να βρεις χόστελ με 20 ευρώ τη μέρα.

Οι χρεώσεις της τηλεφωνίας είναι υψηλές.

Τα αφορολόγητα του αεροδρομίου είναι ακριβότερα από ότι τα προιόντα εντός της χώρας.

Δυσκολεύονται να σε κατατοπίσουν και ΛΙΓΟΙ ξέρουν πού βρίσκεται το Πανεπιστήμιο παρότι είναι απέναντι από το δημοφιλέστερο πεζόδρομο του Βελιγραδίου.

Το πανεπιστήμιο είναι πεντακάθαρο κι οι καπνιστές μαζεύονται σε μια γωνίτσα για να καπνίσουν.

Υπάρχει αίθουσα με ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ υπολογιστές.

Οι φοιτητές διακοσμούν τα faculties ανάλογα με την κατηγορία τους, πχ στης Χημείας είχαν τρισδιάστατες χημικές ενώσεις.

Το αεροδρόμιο "Νίκολα Τέσλα" είναι σχετικά μικρό.

Έχει απαγορευτεί στους δημοσιογράφους να αναφέρονται σε πολιτικά νέα και πρόσωπα (talk about ελευθερία του λόγου) κι αναγκάστηκαν όλες οι εφημερίδες να γίνουν κουτσομπολίστικες.

Υπάρχουν 2 οργανώσεις που δεν ανήκουν σε κανένα κόμμα που προσπαθούν να πολεμήσουν για τα δικαιώματα των πολιτών (κάτι το οποίο παραξένεψε πολύ τους Σέρβους φίλους μας που ΔΕΝ υπάρχει εδώ στην Ελλάδα).

Υπάρχουν εμφιαλωμένα νερά με διάφορες γεύσεις.

Ο καιρός είναι περίεργος, τη μία έχει ζέστη και την άλλη μπορεί να ξεσπάσει άνετα μπόρα.

Υπάρχει ένας δρόμος στον οποίο πάνε οι διάφοροι κάγκουρες και οι διάφορες τσούλες να δειχτούν και ονομάζεται "Silicon Valley" υποθέτω είναι κάτι αντίστοιχο του Μπουρναζίου όπου πάει η κάθε ξεπλυμένη-με-εξτενσιον-κακοβαμμένη-σαν-πόρνη-ξανθιά να τη δουν οι λιγούρηδες να νομίζει ότι μετράει σα γυναίκα.

Αυτά γιατί κουράστηκα! Παραπάνω info και φώτο σε επόμενο ποστ. Φιλιά και καλές βουτιές!

Srbija - Day 2 The first session in Mathematics Dpt.

Και χτύπησε το ρολόι στις 7, το μάθημα ξεκίναγε στις 9μιση κι είχαμε μια ώρα για κάποιο υποτιθέμενο registration το οποίο ήταν να μας δώσουν τα ονόματά μας σε καρτελάκι και μια συμπαθητική τσαντούλα με το λογότυπο του σχολείου Αστροφυσικής.

Ο συνάδελφος στο δίπλα δωμάτιο το πρωί απλώς ΔΕΝ παλεύεται! Ξύπνησε με το ζόρι έκανε και το μπάνιο του οπότε μέχρι να πάρουμε το λεωφορείο διότι η σχολή ήταν στο κέντρο της πόλης ενώ η εστία έξω και μέχρι να βρούμε την οδό ε αργήσαμε το κατιτίς μας αλλά δεν ήταν πολύ αυστηρά τα πράγματα.

Χάσαμε μερικές φορές το δρόμο μας αλλά αυτό μας έκανε να αισθανθούμε ακόμη μεγαλύτερη χαρά όταν είδαμε το τμήμα Μαθηματικών επιτέλους. Τώρα γιατί γινόταν το μάθημα Αστροφυσικής στο Μαθηματικό; Λοιπόν στη Σερβία ή τουλάχιστον στο Βελιγράδι, σπουδάζεις ξεχωριστα Αστροφυσική, ξεχωριστά Αστρονομία κι όχι όπως είναι σε εμάς εδώ Αστροφυσική, Αστρονομία και Μηχανική. Οι Αστροφυσικοί στο Βελιγράδι ασχολούνται πιο πολύ με Μαθηματικά γι αυτό κάποια μαθήματά τους στεγάζονται εκεί. Οι Αστρονόμοι είναι πιο πολύ στους υπολογιστές και στη φυσική, weird, I know.

Οι διοργανωτές ήταν πολύ ευχάριστοι κι εγκάρδιοι. Τα προγράμματα που μας έβαλαν να μάθουμε ήταν παλούκια αλλά στην πρώτη μέρα ήμασταν ξεκούραστοι και το παλέψαμε πολύ. Τα κορίτσια μας πήγανε βόλτα στο κέντρο της πόλης και στο περίφημο κάστρο του Βελιγραδίου δίπλα στην ένωση του ποταμού Σάββα και του Δούναβη. Κι εκεί που νόμιζα ότι δεν ήταν δυνατό να είχε περισσότερο πράσινο αυτή η πόλη, το κάστρο ήταν μέσα σε ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ δάσος με γρασίδι και δέντρα.

"Εδώ είναι ο Παράδεισος" σκέφτηκα. Δεν είναι σαν την Αθήνα που περπατάς στο κέντρο κι από το καυσαέριο είναι σαν να έχεις καπνίσει μισό πακέτο τσιγάρα. Μία από τις καθηγήτριες ήταν Ελληνίδα και εργαζόταν στη Γερμανία. Τα άτομα που παρακολουθούσαν ήταν διαφόρων ειδών. Διδάκτορες, μεταπτυχιακοί και προπτυχιακοί αν και νομίζω προπτυχιακοί είμασταν μόνο εγώ κι άλλοι δύο Σέρβοι :P. Ένας από τους "μαθητές" μας είπε ότι έχει παντρευτεί στην Κέρκυρα, ότι αγαπάει πολύ την Ελλάδα όπως και ΟΛΟΙ οι Σέρβοι κι άρχισε να μας κάνει επίδειξη γνώσεων μέσα σε ένα πολυσύχναστο πάρκο λέγοντας "εγώ μιλάω λίγο Ελληνική, είσαι όμορφη, μου αρέσεις, θελω να κάνω έρωτα μαζί σου" το τελευταίο για να μη γίνει παρεξήγηση το είπε στον μαλλιά συνάδελφο :P. Στο διάλειμα για μεσημεριανό φάγαμε ένα τούμπανο μπέργκερ με 6!!!! κεμπάπ χάρμα μέσα και κόστισε μόλις 2μιση ευρώ.

Στις 7 που τέλειωσε το μάθημα πήγαμε σε μια ωραιότατη παμπ και φάγαμε του σκασμού τρία άτομα και πληρώσαμε μόνο 10 και κάτι ευρώ. Τι χαρά.

Πήραμε ένα πολύ γαμάτο ταξί που σου έλεγε πότε το ρεζερβουάρ σου θέλει γέμισμα κι ο ταξιτζής ενθουσιάστηκε όταν κατάλαβε ότι είμαστε Έλληνες και μας έκανε χαρούλες, πράγμα που δε μπορούσαμε να ανταποδώσουμε γιατί το έκανε στα Σέρβικα.

Γυρίσαμε κουρασμένοι στα δωμάτια και ξεραθήκαμε. Ευχαριστήθηκα εκείνη τη μέρα παρόλο που κουβαλούσα το βαρύ μου λαπτοπ όλη τη μέρα. Ρύθμισα το ξυπνητήρι και πάλι για τις 7 το πρωί.

Αμάθλια, τα επόμενα μέρη μάλλον δε θα γραφτούν σύντομα διότι φεύγω για διακοπές το Σάββατο, άλλωστε δε νομίζω να διάβασε κανείς ολόκληρο ούτε αυτό, ούτε το προηγούμενο ποστ αλλά όλοι είδανε τις φωτογραφίες χιχιχιχιχιχι

To be continued.......?

Photos later.....

Srbija - Day 1: The arrival

Έχοντας κλείσει εισητήρια πολλές μέρες πριν για να είμαι σίγουρη ότι θα βρω και σε καλύτερη τιμή ξεκίνησα για το αεροδρόμιο κατά τις 7 παρά κάτι ώστε να είμαι 2 ώρες πριν την πτήση εκεί. Είπα να περιμένω το συνάδελφο ώστε να δώσουμε μαζί τις αποσκευές αλλά επειδή είμαι αγχωτικός τύπος έδωσα τη βαλίτσα μου και του προκράτησα μια θέση. 3 τέταρτα περίπου πριν την πτήση φτάνει κι ο συνάδελφος δίνει τη βαλίτσα, και κατευθυνόμαστε στην πύλη της πτήσης.

Απογοητεύτηκα λίγο όταν είδα ότι θα πετάγαμε με εκείνα τα μικρά αεροπλάνα αλλά δε βαριέσαι. Η πτήση ήταν ευχάριστη και το πρωινό που μας σέρβιραν καλό. Φτάσαμε σε μιάμιση ώρα με μια μηδαμινή καθυστέρηση των 9 λεπτών λόγω εναέριας κίνησης.

Το "Νίκολα Τέσλα" είναι ένα σχετικά μικρό αεροδρόμιο αλλά συμπαθητικό. Η κοπέλα στο γραφείο συναλλάγματος είναι πολύ ευγενική και γρήγορη. Περπατώντας για να ανέβουμε στο επάνω μέρος του αεροδρομίου για να πάρουμε το λεωφορείο για τη Studentski Grad της οποίας την οδό είχα σημειώσει στο ροζ με πεταλούδες σημειωματάριό μου παρατήρησα ότι είχε αρκετή συννεφιά κάτι που με ενόχλησε λίγο αλλά είπα δε βαριέσαι.

Ανεβήκαμε στο σχεδόν άδειο λεωφορείο 72 μαζί με τον τρίτο συνάδελφο που βρήκαμε στην πτήση και προσπαθήσαμε να βρούμε κάποιον να μας πει ποια στάση ήταν η δική μας και για καλή μας τύχη μια κυρία μιλούσε και ελληνικά και μας είπε, διότι δεν μιλούσαν κι όλοι αγγλικά. Παρατηρώντας τη διαδρομή, μπορούσα να δω κάποια απομεινάρια κατάντιας και μαυρίλας από τον παλιό βομβαρδισμό της περιοχής, κάποια σπίτια φανερά ταλαιπωρημένα, κάποιες αρκετά φτωχές περιοχές. Όσο πλησιάζαμε το κέντρο όμως είδα ότι οι άνθρωποι προσπάθησαν πάρα πολύ να ορθοποδήσουν μετά από αυτό το κακό και δεν έκαναν καθόλου κακή δουλειά. Η πολή ήταν ΓΕΜΑΤΗ πράσινο. Πάρκα, δάση, χορτάρι, δέντρα, γεμάτο, τόσο πολύ που σου έκανε ένα περίπατο μέσα στο καταμεσήμερο ευχάριστο και δροσερό. Οι Σέρβοι φαίνεται να σέβονται το περιβάλλον καθώς δεν είδα σχεδόν καθόλου σκουπίδια στο δρόμο.

Φτάνοντας στη Studentski Grad αντίκρυσα μια παλιά αλλά προσεγμένη εστία άλλωστε Studentski grad σημαίνει Φοιτητούπολη. Φαίνεται ότι και οι νέοι σε ηλικία Σέρβοι προσέχουν και σέβονται τις άλλες περιουσίες. Κάνοντας check in στην πολύ ευγενική κυρία της reception 1 ήμουν πολύ χαρούμενη που ανακάλυψα ότι θα είχα το διπλό δωμάτιο μόνη μου μιας και για τους Έλληνες φοιτητές είχαν κρατηθεί 2 δικλεινα και μιας κι είμασταν 2 άντρες μια γυναίκα, οι άντρες πήραν το ένα δωμάτιο κι έμεινε το ένα για μένα, πράγμα που με χαροποίησε γιατί κοιμάμαι δύσκολα με άλλο άτομο στο δωμάτιο. Το δωμάτιο αρκετά παλιό με μερικές φθορές αλλά πεντακάθαρο. Μια καμαριέρα περνούσε καθημερινά από τα δωμάτια του Hostel και τα τακτοποιούσε.

Η θέα από το μπαλκόνι μου

Τα αγόρια είπαν να ρίξουν ένα υπνάκο γιατί το ταξίδι ήταν πολύ πρωί και σκέφτηκα στην αρχή να κάνω το ίδιο αλλά δε μπορώ να κοιμηθώ εύκολα τα μεσημέρια οπότε βγήκα στο σεργιάνι να βρω περίπτερο για λίγο δροσερό νερό. Γύρισα στο δωμάτιό μου με ένα μεγάλο μπουκάλι νερό κι ένα μικρό με νερό με γεύση blueberry το οποίο πήρα από περιέργεια για να δοκιμάσω, άνοιξα το laptop κι έβαλα να δω μερικά επεισόδια από τις "Νοικοκυρές σε απόγνωση" για να περάσει η ώρα.

Μετά τον ύπνο των αγοριών είπαμε να σενιαριστούμε και να κάνουμε μια βόλτα μόνοι μας στην πόλη πράγμα που θα μπορούσε να ήταν πιο ενδιαφέρον αν είχαμε κάποιον ντόπιο μαζί μας αλλά δε βαριέσαι. Φάγαμε σε ένα ψιλοκυριλέ εστιατόριο μακαρονάδα και είπαμε να βρούμε το κέντρο της πόλης πράγμα στο οποίο αποτύχαμε. Μετά από αρκετό περπάτημα βρεθήκαμε σε μια πλατεία που αντιστοίχησα στο μυαλό μου με την πλατεία στο Μεταξουργείο στο πολύ καθαρότερο και χωρίς πρεζάκια και λοιπά. (Γενικότερα στη Σερβία δεν είδα ούτε πρεζάκια, ούτε κανίβαλους που συναντάμε στο κέντρο της Αθήνας). Αν και υπήρχαν πολλά αυτοκίνητα δεν υπήρχε τραγική κίνηση, οι Σέρβοι οδηγοί σέβονται πολύ τους πεζούς και μπροστά στις διαβάσεις μένουν κόκκαλο. Δεν άκουσα καμία κόρνα σε κανένα φανάρι, μόνο ο βλάκας ο Έλληνας θέλει να το παίξει έξυπνος και κορνάρει στον μπροστινό δέκατα του δευτερολέπτου αφότου το φανάρι πρασινίσει. Τελοσπάντων. Μου άρεσε πάρα πολύ το πόσο πράσινο έχει η πόλη εντός κι εκτός και το ότι είναι μια ασφαλής πόλη χωρίς βανδαλισμούς πράγμα για το οποίο θα αισθανόμουν ντροπή την επόμενη ημέρα που θα πήγαινα στη σχολή Μαθηματικών όπου θα γινόταν το μάθημα. Καθίσαμε σε ένα συμπαθητικό μπαράκι - καφέ κι εκεί παρατήρησα πόσο φτηνότερα ήταν τα πράγματα στον κατάλογο. Μια μπύρα από 1.20 έως 1.60. Τα κοκτέιλ, το ακριβότερο 5 ευρώ. Ενθουσιάστηκα. Πήρα μια ζεστή σοκολάτα από εκείνες τις πηχτές σαν κρέμα γιώτης και αργότερα ένα κοσμοπόλιταν γιατί είμαι και πολύ κοσμοπολίτισσα τρομάρα μου. Ξέσπασε και μια δυνατή μπόρα και προσπαθούσαμε να συγκεντρώσουμε τα τραπεζάκια στο κέντρο του κιοσκίου (το γράψα σωστά άραγε;) φάνηκε ότι οι Σέρβοι είναι συνηθισμένη στις ξαφνικές μπόρες οπότε ήταν γρήγοροι και δε βραχήκαμε.

Γυρίζοντας στην εστία παρατήρησα ότι στις άκρες του ποταμού κάτι πλωτά καφέ κι εστιατόρια που δυστυχώς δεν προλάβαμε να επισκεφθούμε λόγω των μαθημάτων. Μπαίνοντας στο δωματιάκι μου αρκετά κουρασμένη έπλυνα τα δόντια μου και ξάπλωσα στο κρεβατάκι με το ξυπνητήρι σεταρισμένο να χτυπήσει στις 7 το πρωί...



To be continued....maybe

This is where I've been...

Ήθελα να περιγράψω μία μία τις μέρες τις παραμονής μου αλλά εν τέλει δεν ξέρω αν προλάβω ή αν ξεβαρεθώ οπότε σας κοτσάρω ένα λινκ κι ελπίζω να καταλάβετε...

Location

Who wants to know where I am???

And what I'm doing? Wanna find out in a few days?

Ο Ήλιος προκαλεί παραισθήσεις.

Ότι με είδε πολλής ήλιος σήμερα, με είδε και μάλλον με πείραξε. Είδα ένα ζητιάνο κι ήταν ολόιδιος ο Steve McQueen στα νιάτα του, αν δεν ήμουν στο αυτοκίνητο θα κατέβαινα να τον φωτογραφίσω για νας το δείξω! Ή με πείραξε πολύ ο ήλιος ή ένας άστεγος ζητιάνος είναι ο σωσίας του McQueen....



Άμα δω και τσιγκάνα να μοιάζει στη Rita Hayworth θα πάω να το κοιτάξω!

Sitting, waiting, wishing...

Αναρωτιέμαι, για πόσο καιρό ακόμα θα κοιμάμαι και θα ξυπνάω με το άγχος της σχόλης. Έχει γίνει πλέον μια πολύ δυσάρεστη αγγαρεία. Νομίζω ότι δεν έχω τη δύναμη να προσπαθήσω άλλο. Δεν ξέρω αν μπορώ να τα παρατήσω. Θα απογοητεύσω τους πάντες και κυρίως τον εαυτό μου, αλλά αυτή η αγωνία και το καθημερινό άγχος που μου προκαλεί περαιτέρω προβλήματα δε γίνεται να συνεχιστούν.

Σκέφτομαι από την άλλη ότι ο τομέας της πρακτικής έρευνας στον οποίο ανήκω δεν έχει μέλλον στη χώρα μας. Και δε θέλω να καταλήξω ψευτοφιλόδοξη καθηγήτρια γιατί δεν ήταν ποτέ επιλογή για μένα. Δεν ήταν πότε στα σχέδια μου και δε θέλω να αναγκαστώ να το βάλω σα ψεύτικη ευχάριστη εναλλακτική. Δεν έχω πρόβλημα με τους καθηγητές απλώς πάντα με τραβούσε το άγνωστο και να προσπαθώ να βρω απαντήσεις σε αναπάντητα ως τώρα ερωτήματα. Με γοητεύει! Λατρεύω να δείχνω στους φίλους μου τη νύχτα που βρίσκεται ο Άρης κι ο Κρόνος κι ο αστερισμός του κύκνου. Αλλά αυτό το εξοντωτικο διάβασμα για βλακώδεις θεωρίες που δε θα μου χρειαστούν πότε, δεν υποφέρεται. Και να υπήρχε ένα μάθημα άξιο και χρήσιμο για κάποιον που θελει να γίνει ερευνητής να το δεχτώ. Αλλά όχι. Υπερβολικά πολλά κι αχρείαστα μαθηματικά και μαθήματα κατευθύνσεων που αν δεν ακολουθήσεις έχεις απλώς μάθει ένα τεράστιο βιβλίο χωρίς λόγο.